بررسی زمان و شخصیت‌ پردازی در مجموعه داستان جایی دیگر گلی ترقی براساس الگوی نظری روایت ریمون کینان

ریمون کینان در بوطیقای روایت، برای تجزیه و تحلیل گونه‌های مختلف روایت، چارچوب و الگویی نظری - کاربردی از دیدگاه روایت‌شناسان ساختارگرا فراهم آورده است. جستار حاضر، این چارچوب را با تکیه‌ بر دو عنصر زمان و شخصیت‌پردازی در مجموعه داستان جایی دیگر گلی ترقی واکاوی کرده است. هدف آن است تا با روش توصیفی- تحلیلی، قابلیت‌های الگوی ساختاری - کاربردی روایت‌شناسی در شناسه‌های زمان (عناصر زمانی نظم، تداوم و بسامد)، شناسه‌های مکان (مکان داستان، مکان متن) و شخصیت‌پردازی (کنش،گفتار، وضعیت ظاهری، اسامی قیاس‌پذیر، قیاس میان اشخاص) از کتاب بوطیقای روایت ریمون کینان در بازخوانی دو داستان بازی ناتمام و جایی دیگر واکاوی و شناسایی شود. یافته‌های پژوهش نشان داد در دو شناسۀ زمان (تحلیلی براساس نظر ژنت) و شخصیت‌پردازی، رخداد سفر با زمان‌پریشی گذشته‌نگر در سطح داستان در داستان بازی ناتمام، باعث گشایش عقده‌های روحی شخصیت اصلی داستان می‌شود که سال‌ها کنش‌های او را تحت تاثیر قرار داده بوده است. در شخصیت‌پردازی داستان جایی دیگر نیز، شخصیت اصلی داستان به تحول روحی در حوزۀ خودشناسی و پیوند با علایق روحی خویش رسیده است؛ درنتیجه مخاطب، اقناع شده، او و داستان هم‌بوم می‌شوند؛ آنچه روایت شناسی شناختی هم ‌اکنون در حوزۀ روایت ‌شناسی پساکلاسیک در‌پی آن است.

examining time and characterization in the collection of stories ‘somewhere else’, by goli taraghi based on rimmon-kenan’s theoretical model of narratives

rimmon kenan, in her book ‘the art of narrative expression’ has introduced a theoretical-appliedframework for analyzing different types of narratives from the point of view of structural narratologists. thepresent research has analyzed this framework, taking into account the two elements of time andcharacterization, in the collection of stories of ‘somewhere else’ by goli taraghi. the purpose is to use thedescriptive-analytic method to analyze the capabilities of the structural-applied model of narratology in timecomponents, including temporal elements, spatial components, and characterization from the book ‘the art ofnarrative expression’ in rereading the two stories ‘unfinished game’ and ‘somewhere else’. the findingsdemonstrated that in the two components of time and characterization, in ‘unfinished game’, the occurrenceof travel with retrospective anachronism, at the level of the story, caused the main character's reopening of themental complexes, which had influenced his actions for years. in the characterization of the story ‘somewhereelse’, the main character of the story has reached a spiritual transformation in terms of self-knowledge andconnection with his spiritual interests. as a result, the reader is convinced and goes along with the story which is currently sought by the application of cognitive narratology in the field of postclassical narratology.