فاکتورهای کنترل‌کننده‌ کیفیت مخزنی سازند آسماری در یکی از میادین فروافتادگی دزفول

این مطالعه به نقش فرایندهای رسوبی و دیاژنزی در کنترل کیفیت مخزنی سازند آسماری در یکی از میادین فروافتادگی دزفول، جایی که عضو ماسه‌سنگی اهواز گسترش قابل توجهی داشته و به سازند ویژگی مختلط (کربناتی- آواری) داده است، می‌پردازد. بدین منظور، از داده‌های رسوب‌شناسی و پتروفیزیکی دو چاه در میدان مذکور استفاده شده است و برای درک بهتر نقش تغییرات محیطی و دیاژنزی، از داده‌های 6 برش سطح‌الارضی واقع در شمال غرب زاگرس نیز استفاده گردیده است. بر اساس یافته‌های این مطالعه، کیفیت مخزنی سازند آسماری در بخش آواری میدان مذکور، توسط شرایط محیطی، به‌ویژه تغییرات رخساره‌ای و در بخش کربناتی، توسط فاکتورهای دیاژنزی، به‌ویژه دولومیتی‌شدن، انحلال و سیمانی‌شدن سولفاتی کنترل شده است. به صورت کلی، سازند آسماری در بخش کربناتی خود به دلیل تخلخل‌های قالبی و حفره‌ای حاصل از انحلال، دارای ظرفیت ذخیره بالایی است ولی ظرفیت جریان تنها در صورت وجود شکستگی‌ها افزایش یافته است. مهم‌ترین فرایند کاهنده‌ تخلخل و تراوایی نیز در این میدان، سیمانی‌شدنِ سولفاتی تشخیص داده شده است که به‌ویژه اثرات آن در رخساره اُاُییدی متعلق به زیر محیط سد قابل ملاحظه است.