رخساره‌های رسوبی یک رمپ با انتهای پرشیب (Distally steepened ramp)

نهشته‌های کربونیفر زیرین (سازند مبارک) که در گستره وسیعی از البرز رخنمون دارند، در شمال شرق شاهرود (ناحیه میغان) به ضخامت 450 متر، از تناوب مادستون‌های ضخیم لایه و آهک‌های نازک لایه در بخش تحتانی، آهک‌های نازک لایه تا توده‌ای در بخش میانی و مادستون‌های ضخیم لایه با میان لایه‌های آهکی در بخش بالایی تشکیل شده است. این توالی رسوبی به صورت تدریجی بر روی سازند خوش ییلاق قرار گرفته و با ناپیوستگی فرسایشی به نهشته‌های سازند دورود ختم می‌شود. بررسی مشخصات سنگ شناسی، فرم هندسی، محتوای فسیلی و اثرات فسیلی در مطالعات صحرایی همراه با مشخصه‌های بافتی و محتوای میکروفسیلی در بررسی‌های آزمایشگاهی، امکان تفکیک 16 رخساره کربناته را میسر نموده است. این رخساره‌ها در پنج کمربند رخساره‌ای لاگون (lagoon) و پشته‌های ماسه‌ای (shoal) متعلق به رمپ درونی (inner ramp)، بخش کم عمق دریای باز (shallow open marine) متعلق به رمپ میانی (middle ramp)، شیب رمپ (ramp slope) و بخش عمیق دریای باز (deep open marine) متعلق به رمپ بیرونی (outer ramp) قرار می‌گیرند. الگوهای رخساره‌ای مشاهده شده از جمله وجود رخساره توربیدایتی مربوط به شکستگی در شیب حوضه (رخساره فلوتستون اینتراکلست دار)، تبدیل ناگهانی رخساره ها از شیل اسپیکول‌دار مربوط به رمپ بیرونی به پکستون پلوییدی (ramp slope) نشانگر نهشته شدن این توالی کربناته بر روی یک پلتفرم کربناته از نوع رمپ با انتهای شیب دار (distally steepened ramp) است.