ارزیابی پتانسیل هیدروکربورزایی سنگهای منشا احتمالی در میدان نفتی آغاجاری

بررسی پتانسیل هیدروکربورزایی سازندهای گدوان، کژدمی و پابده به عنوان سنگهای منشا احتمالی در میدان عظیم نفتی آغاجاری با استفاده از دستگاه پیرولیز راک-اول 6، نشان داد که سازندهای گدوان و بویژه کژدمی توانایی زایش هیدروکربور را پیدا نموده است. نتایج نشان می دهد که پتانسیل تولید هیدروکربور سازند گدوان در این میدان پایین بوده، در حالیکه سازندهای کژدمی و پابده از پتانسیل تولید خوبی برخوردار است. مواد آلی سازند گدوان، کژدمی و پابده بترتیب از نوع کروژن iii، ii/iii و ii می باشد. نمونه های سازند گدوان و کژدمی با توجه به مقادیر tmax دارای بلوغ حرارتی هستند که نشان دهنده ورود تمامی نمونه های این دو سازند به درون پنجره نفتی است، درصورتیکه سازند پابده نابالغ است و امکان زایش هیدروکربور را ندارد. منحنی تعیین رخساره آلی نیز نشان دهنده رخساره آلی c برای سازند گدوان، bc برای سازند کژدمی و b-bc برای سازند پابده بوده که نشانگر شرایط محیط دریایی نسبتا احیایی تا اکسیدان می باشد. در آخر از میان این سه سازند کاندید سنگ منشا ، سازند کژدمی را با توجه به مقدار کربن زنده، پتانسیل زایش و بلوغ حرارتی مناسب بعنوان سنگ منشا میدان آغاجاری معرفی می نماید.