اقلیم دیرینۀ سازند بغمشاه، شمال ‌شرق طبس، ایران مرکزی، بر مبنای پالینومورف‌های خشکی

نهشته‌های سازند بغمشاه (ژوراسیک میانی) در برش چینه‌شناسی سنج، شمال ‌شرق طبس، ایران مرکزی، در بر گیرندۀ مجموعۀ پالینومورف‌های متنوع با حفظ‌شدگی نسبتاً خوب، شامل اسپور و پولن گیاهان خشکی، جلبک‌های میکروسکوپی، اکریتارک، تاسمانیت، اسپور قارچ، آستر داخلی فرامینیفرا و سیست داینوفلاژله است. درصد فراوانی گیاهان والد میوسپورها منتسب به سرخس‌های واقعی (11%)، لیکوفیتا (1%) و گروه‌هایی از بازدانگان از قبیل مخروطیان (80%)، سیکادوفیتا (3%) و پتریدواسپرموفیتا (5%) است. از میان میوسپورها، حداکثر فراوانی مربوط به classopollis از خانوادۀ چیرولپیدیاسه‌آ، از مخروطیان است. فراوانی classopollis ممکن است معرف فراوانی گیاه چیرولپیدیاسه‌آ در ترکیب پوشش گیاهی اطراف محیط رسوبی، فراوانی پولن‌های تولیدشده و یا نزدیکی زیستگاه گیاهان والد به محیط رسوب‌گذاری ‌باشد. مطالعات پیشین دربارۀ محیط‌زیست خانوادۀ چیرولپیدیاسه‌آ، حکایت از غلبۀ آب و هوای گرم و خشک دارد. فراوانی جلبک‌های botryococcus به‌صورت مجزا یا چسبیده به classopollis نیز موید این نوع آب و هوا است. اندازۀ غالب میوسپورهای موجود در برش چینه‌شناسی سنج، (35-25 میکرون)، از حمل و نقل آنها توسط باد، از مناطق مرتفع به نواحی پست حکایت دارد. براساس مدل گروه‌های اسپورومورفی، میوسپورهای شاخص از هر شش گروه اسپورومورفی در نهشته‌های مطالعه‌شده وجود دارند. مطالعۀ اقلیم دیرینه به‌واسطۀ الگوی فراوانی نسبی عناصر شاخص محیط‌های خشک به مرطوب (drier/wetter) و محیط‌های گرم به سرد (warmer/cooler)  نیز تاییدی دیگر بر غلبۀ شرایط اقلیمی گرم و خشک در زمان تشکیل رسوبات در برش مطالعه‌شده است.

palaeoclimate of the baghamshah formation, northeastern tabas, central iran, based on terrestrial palynomorphs

the baghamshah formation (middle jurassic) at the senj stratigraphic section, northeastern tabas, central iran, consists of diverse and relatively well-preserved palynomorphs, including spore and pollen of land plants, microscopic algae, acritarchs, tasmanites, fungal spores, foraminiferal test linings and dinoflagellate cysts. the miospores are attributed to the pterophyta (11%), lycophyta (1%), coniferophyta (80%), cycadophyta (3%) and pteridospermophyta (5%). among the miospores, the maximum frequency is related to classopollis from the chirolpidiaceae family of conifers. the abundance of classopollis in the studied samples may represent the abundance of chirolpidiaceae in the composition of vegetation nearby the sedimentary environment, the abundance of produced pollen, and/or the vicinity of the habitat of the parent plants to the depositional environment. previous investigations about the environment of the chirolpidiaceae family indicate the predominance of hot and dry climates. the abundance of botryococcus algae separately or attached to classopollis also supports this type of weather. the dominant size of the miospores in the stratigraphic section (25–35 µm) indicates the transport by a wind from highland to lowland. based on the model of sporomorph ecogroups (segs), miospores typifying all the six plant communities are present in the studied strata. the palaeoclimate study was determined by the pattern of relative abundance of drier/wetter and warmer/cooler elements. the consequences of these calculations approve the hot and dry climatic conditions during the accumulation of the strata examined.