تاثیر کمان قطر بر بخش بالایی واحد مخزنی k3 سازند دالان بالایی در بخش زیرین مرز پرمین–تریاس، مقایسۀ دو میدان در حوضۀ مرکزی خلیج‌فارس

بلندی‌های دیرینه در افزایش کیفیت مخزنی و ویژگی‌های رسوب‌شناختی مخازن نقش مهمی دارند. همچنین عمق آب نیز تعیین‌کنندۀ فاکتور‌های مهمی مانند مدل دولومیت تشکیل‌شده، فرآیند‌های دیاژنزی ایجادشده و ته‌نشست رسوبات است. سازند دالان بالایی با سن پرمین پسین در مرکز حوضۀ خلیج‌فارس به‌عنوان سنگ مخزن گازی شناخته شده است. در این مقاله 60 متر از توالی سازند دالان بالایی در دو میدان، در مرکز حوضۀ خلیج‌فارس بررسی شده است. درمجموع 123 مقطع نازک و 185 دادۀ تخلخل و تراوایی در میدان a و 121 مقطع نازک و 199 دادۀ تخلخل و تراوایی در میدان b مطالعه شده است. مطالعات پتروگرافی دو میدان، به شناسایی 7 ریز‌رخساره در میدان a (خارج از کمان قطر) و 6 ریز‌رخساره در میدان b (بر کمان قطر) در قالب 4 کمربند رخساره‌ای پهنۀ جزر و مدی، لاگون، پشته‌های زیرآبی (شول) و بخش انتهای رمپ داخلی (نزدیک مبدا دریای باز) و ابتدای رمپ میانی در محیط رمپ کربناته منجر شده است. به‌منظور ارزیابی ناهمگنی مخزن، تعیین گونه‌های سنگی توسط 4 روش استاندارد انجام شد. بررسی میانگین تخلخل و تراوایی نشان می‌دهد انحلال در میدان b شدیدتر از میدان a است. دولومیت‌های تشکیل‌شده در میدان a از نوع دانه‌درشت (دانه‌شکری) و متعلق به محیط دفنی عمیق‌ است، در حالی که دولومیت‌های ایجادشده در میدان b دانه‌ریز (دولومیکرایت و غیر ‌خود شکل) متعلق به محیط دریایی کم‌عمق است. بررسی فرآیند‌های دیاژنزی، نوع دولومیت‌های ایجادشده و میانگین تخلخل و تراوایی در نمونه‌های دو میدان، بیانگر آن است که واقع‌شدن میدان b بر کمان قطر، به تشکیل دولومیت‌های دانه‌ریز، افزایش انحلال و درنهایت بیشتربودن کیفیت مخزنی در گروه‌های ریز‌رخساره‌ای در این میدان در مقایسه با میدان a منجر شده است.

the effects of qatar-arc on the upper part of the k3 reservoir unit of the upper dalan formation in the lower part of the permian–triassic boundary: comparison of two fields in the central persian gulf basin

paleohighs play an important role in increasing the quality and sedimentological characteristics of the reservoirs. the upper dalan formation with late permian age in the center of the persian gulf basin is known as a giant gas reservoir. in this paper, 60 meters of the upper dalan formation have been studied in two fields in the center of the persian gulf basin. petrographic studies of the two fields led to the identification of seven microfacies in field a and six microfacies in field b in the form of four facies belts in the carbonated ramp environment. in order to evaluate the heterogeneity of the reservoir, the determination of rock types was performed by using four standard methods. examination of the average porosity and permeability shows that the dissolution in field b is more severe than in field a. study of diagenetic processes, the type of dolomites formed and the average porosity and permeability in the samples of the two fields indicate that the location of field b on the qatar arc leads to the formation of dolomicrites, increased dissolution and finally higher reservoir quality in microfacies groups in this field in comparison with field a.