رخساره‌ها و محیط رسوبی توالی پیش‌روندۀ آواری و کربناتۀ کرتاسۀ پایینی در حاشیۀ جنوب‌غربی ایران مرکزی، شمال‌شرق اصفهان

توالی آواری و کربناتۀ مطالعه‌شده شامل بخش‌های آغازین کرتاسۀ پایینی در کوه بجاره واقع در شمال‌شرق اصفهان است که به‌عنوان اولین نهشته‌ها پس‌از رخداد فاز سیمرین پسین نهشته شده‌اند. مطالعۀ رخساره‌های سنگی به شناسایی چهار رخسارۀ درشت‌دانه‌ (gh، gcm، gt و gp) پنج رخسارۀ متوسط‌دانه (st، sp، sr، sm و sh) و دو رخسارۀ ریزدانه (fm و fl) و همچنین رخسارۀ حدواسط (fl/sh) منجر شد. بررسی مقاطع نازک سنگ‌های کربناته نیز به شناسایی پنج ریزرخسارۀ مادستون ماسه‌دار، پلویید گرینستون، بایوکلست پلویید وکستون، پکستون تا گرینستون و اینتراکلست، اکینوئید، اوربیتولین گرینستون منجر شد. بر اساس رخساره‌های شناسایی‌شده در این توالی سه مجموعه رخسارۀ آواری و یک مجموعه رخسارۀ مخلوط آواری کربناته شناسایی شد که در زیرمحیط رودخانۀ بریده‌بریده و مئاندری و پهنۀ فوق جزرومدی تا جزرومدی نهشته شده‌اند. باتوجه‌به جهت جریان دیرینۀ جنوب به شمال منطقه، منشا رسوبات آواری عمدتاً زون سنندج سیرجان در نظر گرفته می‌شود. ریزرخساره‌های کربناتۀ شناسایی‌شده در زیرمحیط‌های پهنۀ جزرومدی مخلوط آواری کربناته، لاگون محصور و غیرمحصور و بخش‌های رو به سدهای بایوکلستی از بخش داخلی یک پلت‌فرم کربناتۀ احتمالاً از نوع اپیریک نهشته شده‌اند. این توالی کربناته در بخش نزدیک به ساحل این پلت‌فرم کربناتۀ کم‌عمق و وسیع نهشته شده است که طی کرتاسۀ پیشین بخش‌هایی از ایران مرکزی را می‌پوشانده است.