کاربرد داده‎های عنصری در بازسازی شرایط اکسیداسیون- احیای دیرینه سازند قم در برش خانی‎آباد، جنوب خاوری کاشان

در مطالعۀ حاضر، سازند قم در برش چینه‌شناسی خانی‎آباد واقع در جنوب خاوریکاشان ازنظر داده‎های ژئوشیمیایی بررسی شد. این سازند در برش مطالعه‌شده 70 متر ضخامت دارد و از لایه‌های نازک تا ضخیم و توده‌ای سنگ آهک، سنگ آهک رسی و مارن تشکیل شده است. مطالعه‌های پتروگرافی نشان می‎دهند فرامینیفرها، جلبک قرمز، خارپوستان، بریوزوئر، دوکفه‌ای‌ها، شکم‌پایان، مرجان‌ها و پلوییدها مهم‌ترین اجزای سازند قم هستند که در کمربندهای رخساره‎ای لاگون و پشته سدی ته‌نشست شده‌اند. داده‌های ژئوشیمیایی بیان‌کنندۀ ته‎نشست کربناتۀ سازند قم در محیط عمدتاً نیمه‌بسته تا باز دیاژنتیکی است. همچنین تغییرات منگنز و نسبت وانادیم به کروم و مولیبدن به زیرکن بیان‌کنندۀ ته‌نشست رسوبات کربناتۀ سازند قم عمدتاً در شرایط نیمه‌احیایی هستند. تطابق نسبت وانادیم به کروم، مقادیر منگنز، سدیم و باریم با آلوکم‌های زیستی و کمربندهای رخساره‌ای شناسایی‌شده نشان می‌دهد فراوانی این عناصر در بخش‌های کم‌عمق لاگونی به سمت خشکی، میانه لاگون و بخش‌های لاگونی به سمت پشته سدی متفاوت است. در بخش‌های میانه لاگون که انرژی کمتر است، مقدار باریم و منگنز و نسبت وانادیم به کروم نسبت به سایر بخش‎ها افزایش یافته و بیان‌کنندۀ نیمه‌احیایی‌بودن بیشتر این محیط نسبت به سایر بخش‎ها‌ست. در بخش‌هایی از لاگون که نزدیک پشته سدی قرار دارند، نسبت وانادیم به کروم، منگنز و مقدار عنصر باریم نسبت به سایر بخش‎ها کمتر است و شرایط محیطی اکسیدی تا نیمه‌اکسیدی‌ را نشان می‌دهد.