تجزیه و تحلیل ریزرخساره‌ای، محیط‌های رسوبی و چینه‌نگاری سکانسی سازند پابده در برش نمونه، زاگرس

برش نمونه سازند پابده (پالئوسن فوقانی الیگوسن زیرین) در تاقدیس (کوه) گورپی، زاگرس و خوزستان قرار گرفته است و ازنظر سنگ‌شناختی شامل تناوب مارن‌های ارغوانی و سفید، آهک مارنی و آهک نازک تا ضخیم لایه غنی از فرامینیفر‌های پلانکتونیک است. باتوجه‌به نبود شواهد فرسایش قاره‌ای یا خروج حوضه از آب، مرز پایینی این سازند با سازند گورپی پیوسته است و مرز بالایی آن با سازند آسماری پیوسته و تدریجی است. مطالعات سنگ‌شناختی، توصیف و تجزیه و تحلیل ریزرخساره‌ها به‌ویژه رخساره‌های همی‌پلاژیک، پلاژیک و توربیدایتی در بازه زمانی پالئوسن تا الیگوسن زیرین نشان‌دهنده ته‌نشست سازند پابده در بخش عمیق حوضه رسوبی است. باتوجه‌به مطالعات و مشاهدات صحرایی، مطالعه رخساره‌ها و بررسی‌های سکانسی، سطوح اصلی چینه‌نگاری سکانسی مانند مرز سکانس، سطح حداکثر عمق، سطح سیلاب دریایی، دسته‌های رخساره‌ای و 9 سکانس ته‌نشستی شناسایی شده‌اند. براساس ریزفسیل‌های تشخیص داده شده، سکانس‌های p1، p2 و بخشی از سکانس p3 (دسته رخساره‌ای fsst+lst) در بازه زمانی پالئوسن، دسته رخساره‌های tst، hst و frwst سکانس p3، سکانس‌های p4، p5، p6، p7 و p8 در ائوسن و سکانس p9 در ائوسن فوقانی الیگوسن زیرین نهشته شده‌اند. تمامی سکانس‌ها با مرز سکانسی نوع دو آغاز می‌شوند. در تمامی سکانس‌ها به جز سکانس p3 و p4، این مرز بر سطح ts منطبق است. عمیق‌ترین سطح حداکثر عمق (mfs) به سکانس p3 متعلق است که با فراوانی چشمگیر کانی‌های اولیه و درجازای گلاکونیتی همراه است. منحنی تغییرات سطح نسبی دریا در بیشتر سکانس‌ها به جز سکانس p3، p8 و p9 با منحنی تغییرات جهانی سطح آب دریا برای بازه زمانی مدنظر انطباق دارد. نبود انطباق در سکانس p3، p8 و p9 بیان‌کننده نقش فعالیت‌های تکتونیکی هم‌زمان با رسوب‌گذاری در حوضه زاگرس است.