بررسی تاثیر کلسیم در بهبود آسیب‌های ناشی از تنش شوری در گیاه گوجه فرنگی

کاهش رشد محصولات زراعی از مهم‌ترین تبعات شوری می‌باشد و در این شرایط یون‌های سدیم و کلر در اندام هوایی و ریشه‌ها افزایش یافته این در حالی است که یون‌های پتاسیم و کلسیم کاهش می‌یابد. یکی از سازوکارهای ایجاد سازگاری با تنش شوری حضور یون کلسیم بوده که موجب بهبود عوارض نامطلوب به‌دست آمده از شوری می‌شود. با حفظ مقدار مناسب یون کلسیم در خاک، شدت سمیت یون سدیم کنترل می‌شود. در این پژوهش تاثیر سه محلول غذایی مختلف شامل کلریدسدیم با غلظت 0، 30، 60 و 90 میلی‌مولار، کلرید کلسیم با غلظت 0، 10، 20 و 30 میلی‌مولار و کلرید سدیم به‌علاوه کلرید کلسیم به‌ترتیب با همان غلظت‌ها بر دو رقم گوجه‌فرنگی به نام‌های ارلی فلات و مورال آمریکایی کشت شده به‌صورت هیدروپونیک در گلدان‌های شامل کوکوپیت بررسی شد. در مرحله رشد رویشی محتوای نسبی آب بافت، پایداری غشا سیتوپلاسمی و غلظت کلروفیل برگ و پس از برداشت وزن خشک ریشه و شاخساره اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که افزایش شوری موجب کاهش معنی‌دار محتوای نسبی آب بافت، پایداری غشا سیتوپلاسمی و غلظت کلروفیل برگ شد. عملکرد وزن خشک ریشه و شاخساره نیز با افزایش شوری کاهش یافت به‌طوری‌که همه صفات در غلظت 90 میلی‌مولار کلرید سدیم کم‌ترین مقدار بود. همچنین نتایج نشان داد شرایط رشد در محلول‌های کلرید کلسیم و کلرید کلسیم به‌علاوه کلرید سدیم بهتر شد چنان‌که کلرید کلسیم در غلظت 10 میلی‌مولار تاثیر معنی‌داری بر بهبود آسیب‌های ناشی از تنش شوری دارد.