تاثیر روی، بُر و گوگرد بر میزان روغن دانه، عملکرد و فعالیت برخی آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی در کلزا

به‌منظور تاثیر عناصر روی، بُر و گوگرد بر خصوصیات زراعی کمی و کیفی کلزا رقم هایولا 401، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار در سال زراعی 90-1389 در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات برنج کشور اجرا شد. تیمارهای مورد مطالعه شامل 1- شاهد (بدون مصرف کود)، 2- روی، 3- بُر، 4- گوگرد، 5- روی + گوگرد، 6- روی + بُر، 7- بُر + گوگرد و 8- گوگرد+ بُر+ روی بودند. کود گوگرد به‌صورت گُل گوگرد، 100 کیلوگرم در هکتار و کودهای روی و بُر به‌صورت کلات روی و براکس به‌میزان برابر و معادل 5/1 کیلوگرم در هکتار به زمین زراعی داده شدند. نتایج تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که تاثیر تیمارهای کودی بر تعداد خورجین در بوته، تعداد دانه در خورجین، وزن هزاردانه و عملکرد دانه در سطح احتمال 1 درصد معنی‌دار بود. کم‌ترین میزان درصد روغن دانه و عملکرد دانه مربوط به تیمار شاهد (بدون مصرف کود) و بیش‌ترین مربوط به تیماری بود که هر سه عنصر کودی را دریافت کرده بودند. مقایسه میانگین صفات نشان داد که بیش‌ترین مقدار گوگرد و بُر در برگ‌ها مربوط به تیمار گوگرد + بُر+ روی بود و کم‌ترین آن مربوط به تیمار شاهد بود، همچنین بیش‌ترین میزان روی تجمع‌یافته در برگ‌ها مربوط به تیمار روی + گوگرد بود. بالاترین میزان فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز در شرایط استفاده هم‌زمان گوگرد، روی و بُر به‌میزان‌های iu/g.fw 24/10 و µmol/g fw.min 14/0 و بالاترین میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز در هنگام استفاده از عنصر روی به‌میزان µmol/g fw.min 87/0 مشاهده شد. بنابراین با توجه به نتایج این آزمایش مصرف شامل عناصر بُر، گوگرد و روی همراه با کودهای پایه می‌تواند به افزایش عملکرد کمی و کیفی گیاه کلزا کمک کند.