ارزیابی مقاومت ژنوتیپ‌های سیب‌زمینی نسبت به بیماری لکه موجی ناشی از بیمارگر قارچی Alternaria tenuissima و Alternaria allternata در شرایط درون‌ شیشه‌ای و گل‌خانه‌ای

به‌منظور تعیین سطوح مقاومت و مناسب‌ترین ژنوتیپ سیب‌زمینی به بیماری لکه موجی، آزمایشی در قالب طرح به‌طور کامل تصادفی به‌صورت فاکتوریل با 3 تکرار در بانک ژن گیاهی ملی ایران در سال‌های 88-1387 به اجرا گذاشته شد. تیمارها شامل بیمارگر قارچی a. alternata و a. tenuissima و 6 ژنوتیپ سیب‌زمینی شامل پیکاسو، مارفونا، دیتا، آگریا، کاسموس و آرمیدا بودند. نتایج تجزیه واریانس در ارزیابی درون‌شیشه‌ای و گل‌خانه‌ای نشان داد که اثر بیمارگرها، ژنوتیپ‌ها و اثر متقابل آن‌ها معنی‌دار بود. در ارزیابی درون‌شیشه‌ای، علایم هر دو بیمارگر در روز دوم شروع و تا روز ششم ادامه داشت. براساس سطح زیر منحنی پیشرفت بیماری برای بیمارگر a. alternata ژنوتیپ کاسموس در سطح پایین‌تری از آگریا (شاهد حساس) قرار داشت، حال آن‌که پیکاسو و مارفونا با دیتا (شاهد مقاوم) در گروه مقاوم قرار گرفتند. با استفاده از بیمارگر a. tenuissima نیز کاسموس حساس و تنها پیکاسو در گروه مقاوم قرار گرفت. در روش گل‌خانه‌ای علایم در روز‌ سوم شروع و تا روز بیستم ادامه یافت. در این ارزیابی با استفاده از هر دو ایزوله قارچی، کاسموس در سطح حساس و پیکاسو در سطح مقاوم قرار گرفتند. در ارزیابی درون‌شیشه‌ای و گل‌خانه‌ای، آرمیدا هیچ‌گونه علایم بیماری از خود نشان نداد که می‌توان آن را بعد از آزمایش‌های مزرعه‌ای به‌عنوان ژنوتیپ مصون از بیماری معرفی کرد. از آن‌جایی‌که نتایج ارزیابی مقاومت در هر دو شرایط درون‌شیشه‌ای و گل‌خانه‌ای کاملاً مشابه بود، می‌توان نتیجه گرفت که دسته‌بندی ژنوتیپ‌ها به مقاوم و حساس در این مطالعه دارای اعتبار می‌باشد.واژه‌های کلیدی: سطح زیر منحنی پیشرفت بیماری، لکه موجی، بیماری‌زایی، مقاومت