ارزیابی تاثیر هگزاکونازول بر برخی شاخص‌های فیزیولوژیک تحمل به کم‌آبی در دو رقم سویا

به‌منظور بررسی تاثیر هگزاکونازول (hex) بر افزایش تحمل به کم آبی دو رقم سویا، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در مزرعه پژوهشی دانشکده‌ کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس به اجرا درآمد. عوامل مورد بررسی در این پژوهش شامل ارقام سویا (l17 و کلارک 63)، غلظت هگزاکونازول (صفر و 35 میلی‌گرم در لیتر) و سطوح آبیاری (آبیاری مطلوب و تنش در سطح 40 درصد fc) بود. اعمال تیمار هگزاکونازول در مرحله گلدهی و به روش خاک کاربرد صورت گرفت و پس از آن تنش کم آبی بر گیاهان مورد‌نظر اعمال شد. نتایج تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که تنش کم‌آبی منجر به افزایش معنی‌دار میزان پرولین، گلوکز، آنتوسیانین و فعالیت آنزیم‌های سوپراکسیددیسموتاز و پراکسیداز گردید در حالی‌که محتوای کلروفیل a، b، کل، کاروتنویید و پروتیین محلول برگ در اثر تنش کاهش یافت. رقم کلارک 63 در مقایسه با رقم l17 تحمل بیشتری نسبت به شرایط کم‌آبی داشت. نتایج نشان داد که تیمار هگزاکونازول باعث افزایش محتوای کلروفیل در شرایط تنش گردید. کاربرد hex در شرایط تنش کم‌آبی منجربه تخفیف اثرات تنش گردید به‌طوری‌که محتوای پرولین و گلوکز در اثر اعمال این ترکیب کاهش یافت. در شرایط آبیاری مطلوب، میزان فعالیت آنزیم‌های سوپراکسید دیسموتاز و پراکسیداز در هر دو رقم با مصرف هگزاکونازول افزایش یافت اما در شرایط تنش کم‌آبی میزان فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در رقم l17 و میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز در رقم کلارک 63 در اثر کاربرد هگزاکونازول افزایش یافت. واژه‌های کلیدی: تنش کم‌آبی، هگزاکونازول، سویا، آنتی‌اکسیدان‌ها