تاثیر محلولپاشی بر و ساکارز بر روی برخی خصوصیات بیوشیمیایی گیاه توت فرنگی رقم کاماروسا

ب?ر یکی از عناصر کم مصرف میباشد که در متابولیسم گیاهان نقش اساسی دارد. یکی از نقشهایاحتمالی آن نیز اتصال و انتقال قندها به شکل ساکارز در داخل گیاهان است. نقش احتمالی اخیر اینعنصر کم مصرف باعث گردید تا محلول پاشی خالص و توام این ترکیبات و تاثیر آن بر برخی ازخصوصیات بیوشیمیایی آن بر روی شاخه، برگ و میوه توت فرنگی مورد آزمایش قرار گیرد. بیشترینکلروفیل کل، کاروتنوییدها و قندهای کل برگ در تیمار محلول پاشی دارای 10 ،b ،a میزان کلروفیل0 درصد اسیدبوریک مشاهده شد. بالاترین درصد گلوکز در صورت / درصد ساکارز همراه با 20 درصد حاصل گردید. / محلول پاشی توام ساکارز با غلظت 10 درصد و اسید بوریک با غلظت 1همچنین بیشترین مقدار قندهای کل، گلوکز میوه و ساکارز برگ در صورت کاربرد توام ساکارز 100 درصد اسید بوریک به دست آمد. در مورد ساکارز میوه و اسید / 0 و 2 / درصد با همین دو غلظت 1آسکوربیک نیز همین ترکیب ذکر شده فوق باعث افزایش این خصوصیات شد. نتایج به دست آمدهنشان داد که در پی محلول پاشی توسط محلول دارای اسید بوریک و ساکارز مقدار کلروفیل و قندها دربرگ افزایش مییابد، بنابراین با افزایش قندها در برگ مقدار قندهای میوه نیز به طور معنی داری افزایشنشان میدهند. علاوه بر این مشخص شد که با افزایش غلظت اسیدبوریک از میزان سمیت در گیاهبروز میکند و در نتیجه مقدار کلروفیل و قندها در برگها و میوهها به طور معنیداری کاهش مییابند.،b ،a همچنین نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده وجود همبستگی مثبت معنیدار بین مقدار کلروفیل کلروفیل کل و محتوی کارتنوییدها در برگهای این گیاه با میزان قند کل، گلوکز و ساکارز درون برگ،میوه و اسید آسکوربیک کل میوه می باشد.واژه های کلید : ی توت فرنگی، ساکارز، اسیدبوریک، قندها، کلروفیل