اثر سطوح مختلف شوری بر شاخصهای رشد و جذب عناصر غذایی در شبدر ایرانی (Triticum aestivum L. Var Chamran) و گندم رقم چمران (Trifolium resupinatum L.)

تنش شوری یکی از مهمترین عوامل محدودکننده رشد گیاه و تولیدات کشاورزی، بخصوص درمناطق خشک و نیمهخشک، محسوب میگردد. هدف مطالعه حاضر، بررسی اثر سطوح مختلف شوری7 و 10 دسیزیمنس بر متر (با ترکیبی از نمکهای کلرید سدیم، کلرید /5 ،5 ،2/5 ،(0/ شامل شاهد ( 5پتاسیم، کلرید کلسیم و کلرید منیزیم به ترتیب به نسبت وزنی 2:1:1:1 ) بر برخی شاخصهای رشد(شامل ارتفاع گیاه، سطح برگ، قطر ساقه، وزن خشک اندام هوایی و ریشه و نسبت وزن خشک اندامدر دو na+/k+ و نسبت (n) نیتروژن ،(p) فسفر ،(na+) هوایی به وزن خشک ریشه) و غلظت سدیمگیاه شبدر ایرانی و گندم رقم چمران بود. آزمایش با سه تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی در شرایطگلخانهای به اجرا درآمد. نتایج بدست آمده نشان داد که کلیهی صفات رشد اندازه گیری شده در شبدرنشان دادند. همچنین مشاهده (p < 0/ ایرانی و گندم در پاسخ به افزایش شوری کاهش معنیداری ( 001و درصد (p < 0/ گندم ( 001 ،(p < 0/ شد که شوری اثر معنیدار بر درصد نیتروژن اندام هوایی شبدر ( 01(p < 0/ دارد. همچنین شوری موجب افزایش معنیدار ( 001 (p < 0/ نیتروژن ریشهی شبدر و گندم ( 01غلظت سدیم و نسبت سدیم به پتاسیم در اندام هوایی گندم و شبدر گردید. اما موجب 1 کاهش غلظت فسفر در اندام هوایی این دو گیاه شد. نتایج این مطالعه بیانگر آن است که (p < 0/ معنی دار ( 001گندم در مقایسه با شبدر ایرانی قادر است تجمع یون سدیم در بافتهای خود را کنترل کرده و نسبتسدیم به پتاسیم را در حد پایینتری نگه دارد. علاوه بر این، میزان کاهش غلظت فسفر در مواجهه باتنش شوری در اندام هوایی گندم کمتر از شبدر ایرانی بود. در نتیجه، گندم تحمل بیشتری نیز نسبت بهشوری از خود نشان میدهد.واژه های کلیدی: شوری، شبدر ایرانی، گندم رقم چمران، شاخصهای رشد، غلظت عناصر