ارزیابی شاخص های رشد سویا، ریحان رویشی و گاوزبان اروپایی در نسبت های مختلف کشت مخلوط

یکی از روش های ارزیابی بهره وری سیستم های کشت مخلوط استفاده از شاخص های رشد است.به همین منظور و در جهت بررسی شاخص های رشدی سویا، ریحان و گاوزبان در نسبت های مختلفکشت مخلوط آزمایشی در خراسان شمالی به صورت طرح بلوک کامل تصادفی با 3 تکرار و 9 تیماردر سال 1390 اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل کشت خالص هر یک از گیاهان، نسبت هایجایگزینی 75 درصد سویا و 25 درصد ریحان، 50 درصد سویا و 50 درصد ریحان و 25 درصد سویاو 75 درصد ریحان و عینا در همین نسبت ها با گاوزبان بود. نتایج نشان داد که تیمار 25:75 سویا:ریحان نسبت به سایر تیمارهای مخلوط و تک کشتی سویا از تجمع ماده خشک، شاخص سطح برگ وسرعت رشد محصول بالاتری در طول فصل رشد برخوردار بود. سرعت رشد نسبی سویا درنسبت های 75:25 سویا: ریحان و سویا: گاوزبان نسبت به سایر تیمارها ارجحیت داشت و با افزایشسهم سویا از میزان آن کاسته شد. سرعت جذب خالص تک کشتی سویا نیز با شروع رقابتدرون گونه ای نسبت به سایر تیمارها کاهش یافت. شاخص های رشدی تک کشتی گاوزبان در مقایسهبا سایر نسبت ها در بالاترین سطح خود قرار داشت و با افزایش سهم سویا از میزان آنها کاسته شد. نسبت برابری زمین بر اساس شاخص سطح برگ و ماده خشک بالاتر از یک در اکثر تیمارهای مخلوطنشاندهنده برتری کشت مخلوط بر تک کشتی بود.واژه های کلیدی: نسبت برابری زمین، سرعت جذب خالص، سرعت رشد نسبی، کشت مخلوط جایگزینی