مطالعه نحوه توارث تحمل به خشکی در گندن نان با استفاده از روش تجزیه میانگین نسل ها

روش تجزیه میانگین نسل ها در گندم نان با استفاده از آزمون مقیاس مشترک به منظور تعیین نحوهحاصل از تلاقی گندم رقم شیراز (حساس به تنش bc2 ،bc1 ،f2 ،f عمل ژن انجام شد. نسل های 1متحمل به تنش خشکی) و گندم رقم شیراز با رقم شعله (متحمل به ) ws-82- خشکی) با لاین 14تنش خشکی) به همراه والدین، به طور جداگانه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرارتحت شرایط تنش وعدم تنش رطوبتی کاشته شدند. صفات اندازه گیری شده در این آزمایش عبارتبودند از: ارتفاع بوته، طول پدانکل، طول سنبله، تعداد دانه در سنبله، عملکرد دانه در بوته، وزن هزار،(d) اثرات ژنی افزایشی ،(m) دانه، تاریخ گلدهی و وزن بوته. پارامترهای ژنتیکی شامل میانگین[l] غالبیت × و غالبیت [j] غالبیت × افزایشی ،[i] افزایشی × اثرات اپیستازی افزایشی ،(h) غالبیتبرای صفات مختلف اندازه گیری شد. اثر غالبیت ژن ها مهم ترین عامل ژنتیکی در کنترل بیشتر صفاتاهمیت بیشتری نسبت به اپیستازی [i] افزایشی × مورد بررسی شناخته شد. همچنین اپیستازی افزایشیداشت. متوسط وراثت پذیری عمومی و خصوصی برای صفت عملکرد دانه در [l] غالبیت × غالبیتشیراز در شرایط نرمال به ترتیب 78 درصد و 44 درصد ودر شرایط × ws-82- تلاقی شیراز 14شعله در شرایط نرمال به ترتیب 52 درصد و 29 درصد × تنش 69 درصد و 57 درصد و در تلاقی شیرازd و در شرایط تنش به ترتیب 78 درصد و 56 درصد به دست آمد. متوسط غالبیت ژنینیز در بیشترصفات بزرگ تر از یک بودکه بیانگر اهمیت غالبیت می باشد و مقدار پایین وراثت پذیری خصوصی راتوجیه می کند. تفکیک متجاوز برای همه صفات نشان داد که این تلاقی ها می تواند واجد نتاج نوترکیبمتحمل به خشکی باشند.واژه های کلید : ی گندم، عمل ژن، تحمل به خشکی، توارث پذیری، تفکیک متجاوز