مطالعه تاثیر پرمنگنات پتاسیم بر صفات بیوشیمیایی پیاز خوراکی (Allium Cepa)

هورمون‌های گیاهی نقش‌های مهمی در رشد‌‌ و نمو گیاهان ایفا می‌کنند. اتیلن به عنوان تنها هورمون گازی گیاهی می‌باشد که اثرات آن در گیاهان از حدود یک قرن پیش شناخته شده است. امروزه از جاذب‌های اتیلن مثل پرمنگنات پتاسیم به‌صورت پودر در بسته‌های ضد آب برای افزایش عمر پس از برداشت محصولات باغبانی به‌طور گسترده استفاده می‌شود، اما تاکنون گزارشی مبنی بر کاربرد آن به‌صورت محلول‌پاشی و خیساندن و بررسی اثرات آن بر گیاهان وجود ندارد. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر پرمنگنات پتاسیم بر صفات بیوشیمیایی گیاه پیاز خوراکی (allium cepa) می‌باشد. به این منظور غده‌های پیاز به روش خیساندن و یا محلول‌پاشی مستقیم شاخ و برگ آن‌ها پس از جوانه‌زنی، با غلظت‌های مختلف پرمنگنات پتاسیم (0، 5، 10، 20،40 ،60، 80 و 100پی‌پی‌ام) تیمار گردیدند. صفاتی نظیر آنتوسیانین برگ، کلروفیل، پتاسیم، فنل، فلاونوئید، اتیلن، وزن تر و وزن خشک طی آزمایش اندازه‌گیری شدند. نتایج این بررسی مشخص کرد که استفاده از پرمنگنات پتاسیم به‌صورت محلول‌پاشی سبب جذب اتیلن در گیاه و در پی آن تغییر در صفات فیزیولوژیکی گیاه میگردد. .به‌طوریکه بیشترین میزان وزن تر (94/ 146) و پتاسیم (497/ 66) مربوط به تیمار 100 پی‌پی‌ام محلول‌پاشی بود. بیشترین میزان فنل (627/ 0) و فلاونوئید (017/ 1) به‌ترتیب مربوط به تیمار‌های 5 پی‌پی‌ام محلول‌پاشی و شاهد خیساندن بود. هورمون‌های گیاهی نقش‌های مهمی در رشد‌‌ و نمو گیاهان ایفا می‌کنند. اتیلن به عنوان تنها هورمون گازی گیاهی می‌باشد که اثرات آن در گیاهان از حدود یک قرن پیش شناخته شده است. امروزه از جاذب‌های اتیلن مثل پرمنگنات پتاسیم به‌صورت پودر در بسته‌های ضد آب برای افزایش عمر پس از برداشت محصولات باغبانی به‌طور گسترده استفاده می‌شود، اما تاکنون گزارشی مبنی بر کاربرد آن به‌صورت محلول‌پاشی و خیساندن و بررسی اثرات آن بر گیاهان وجود ندارد. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر پرمنگنات پتاسیم بر صفات بیوشیمیایی گیاه پیاز خوراکی (allium cepa) می‌باشد. به این منظور غده‌های پیاز به روش خیساندن و یا محلول‌پاشی مستقیم شاخ و برگ آن‌ها پس از جوانه‌زنی، با غلظت‌های مختلف پرمنگنات پتاسیم (0، 5، 10، 20،40 ،60، 80 و 100پی‌پی‌ام) تیمار گردیدند. صفاتی نظیر آنتوسیانین برگ، کلروفیل، پتاسیم، فنل، فلاونوئید، اتیلن، وزن تر و وزن خشک طی آزمایش اندازه‌گیری شدند. نتایج این بررسی مشخص کرد که استفاده از پرمنگنات پتاسیم به‌صورت محلول‌پاشی سبب جذب اتیلن در گیاه و در پی آن تغییر در صفات فیزیولوژیکی گیاه میگردد. .به‌طوریکه بیشترین میزان وزن تر (94/ 146) و پتاسیم (497/ 66) مربوط به تیمار 100 پی‌پی‌ام محلول‌پاشی بود. بیشترین میزان فنل (627/ 0) و فلاونوئید (017/ 1) به‌ترتیب مربوط به تیمار‌های 5 پی‌پی‌ام محلول‌پاشی و شاهد خیساندن بود. همچنین بیشترین میزان آنتوسیانین (0/00022 میکرومول بر گرم) و اتیلن (1/607 نانو مول بر ساعت) به ترتیب مربوط به تیمارهای 20 پی پی ام خیساندن و 5 پی پی ام محلول پاشی بود. نتایج مقایسه گروهی مشخص کرد که بین دو روش اعمال تیمار برای صفات فلاونوئید، کلروفیل a، وزن تر و خشک تفاوت معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری: علی رغم این که تاکنون گزارشی مبنی بر استفاده از پرمنگنات پتاسیم به صورت محلول پاشی وخیساندن وجود ندارد، با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که استفاده از پرمنگنات پتاسیم به صورت خیساندن یا محلول پاشی مستقیم بر شاخ و برگ گیاهان میتواند اثرات فیزیولوژیک و بیوشیمایی مختلفی در گیاهان داشته باشد.