>
Fa   |   Ar   |   En
   اخاذی در حقوق کیفری ایران و انگلستان  
   
نویسنده حاجی ده آبادی احمد ,اعتمادی امیر
منبع مطالعات حقوقي - 1394 - دوره : 7 - شماره : 4 - صفحه:31 -56
چکیده    جرم تهدیدِ صرف، هنگامی‌که با مطرح کردن تقاضایی توام می‌شود، زیر عنوان اخاذی قابل‌بررسی است. در جرم اخاذی، به‌رغم اینکه رسیدن به خواسته از سوی مرتکب، شرط تحقق جرم نیست، اما تقارن تهدید با تقاضای مطرح‌شده، وضعیت روانی بزه دیده را به‌شدت مشوش ساخته و باعث پریشانی خاطر و هراس او می‌گردد. بر این اساس، مقابله سنجیده با این جرم امری ضروری است. بااین‌وجود، بررسی رویکردِ دو نظام حقوقی ایران و انگلستان در قبال جرم اخاذی، حاکی از آن است که در سیاست کیفری قانون‌گذار ایران، در مقایسه با قانون‌گذار انگلیسی، نواقصی وجود دارد. یکی از این نواقص، عدم استقلال عنصر قانونی جرم اخاذی است، که خود ممکن است منجر به اختلاف‌نظر شود. ازاین‌رو، در مقاله حاضر سعی شده است تا با تحلیل عنصر مادی و عنصر روانی جرم اخاذی در دو نظام حقوقی یادشده، راهکارهایی برای رفع نواقص رویکرد قانون‌گذار ایران پیشنهاد گردد، از قبیل در نظر گرفتن ماده قانونی مستقلی برای جرم اخاذی و گسترش شمولِ قلمرو موضوعی تهدید.
کلیدواژه تقاضا، تهدید، هراس بزه دیده، اخاذی
آدرس دانشگاه تهران, پردیس فارابی, گروه حقوق جزایی و جرم شناسی, ایران, دانشگاه علوم قضایی و خدمات اداری, ایران
پست الکترونیکی am.etemadi@gmail.com
 
   Blackmail in Iranian and English Criminal Law  
   
Authors null null ,null null
Abstract    AbstractWhen the offence of the mere menace, is coupled with demand, it can be considered under blackmail. In the offence of blackmail, despite attaining demand on behalf of the offender is not a condition of committing the offence, but corresponding menace with the available demand is severely disturbed mental state of the victim and causing him or her to be confused and feared. Accordingly, measured dealing with this offence is essential. However, considering the approach of both Iranian and English legal system about the offence of blackmail, implies that Iranian legislator’s criminal policy, in comparison with English legislator, have some shortcomings. One of these shortcomings, is the lack of blackmail’s independence legal element, which may be controversial. Hence, in this article, it is tried that with analysis of blackmail’s physical element and mental element in both mentioned legal systems, some methods have suggested for rectifyingthe shortcomings ofthe Iranian legislator’s approach, such as considering independence legal element for the offence of blackmail and expanding the scope of threat.
Keywords
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved