صحت معامله با حسن نیت در تعارض با شرط منع عمل حقوقی

توافق یا شرطی که بر اساس آن مشروط علیه نسبت به مال یا تعهدی از انجام عمل حقوقی مخالف و معارض ممنوع می‌شود مانند شرط عدم رقابت بین کارفرما و مستخدم یا شرط عدم فروش یا اجاره مال معین شرط ترک فعل حقوقی نام دارد. مسئله این تحقیق شناسایی تاثیر این نهی و منع مشروط و حکم عمل حقوقی معارض با شرط است. صراحت به بطلان معامله معارض با شرط مندرج در مواد 454 و 455 قانون مدنی متضمن قاعده‌ای عام در این زمینه نیست. در نظریات حقوقی راجع به شروطی که مورد آن مال است گاه بدون تفکیک بین وجود یا عدم حق عینی مشروط علیه بر مال نظریات متعارضی بیان شده است؛ در عقود عهدی راهکار مناسبی بیان نشده است. این پژوهش با تفکیک عمل حقوقی معارض به عمل توام با حسن نیت شخص ثالث و عمل توام با سوءنیت وی، درصدد استثنا کردن بطلان و دفاع از ضمانت اجرای صحت و جبران خسارات مشروط له از طرق دیگر است. اصول صحت و لزوم و قاعده منع سوءاستفاده از حق، قاعده حمایت از شخص ثالث با حسن نیت و نظریه کارایی اقتصادی و نقض کارآمد قرارداد، از مهم‌ترین مبانی دفاع از نظریه صحت عمل حقوقی معارض در این تحقیق است.

the validity of the transaction in good faith in contravention of the prohibition on legal action

the condition of omission in the iranian legal system indicate a contractual term by which a party to contract undertakes not to take an action. the purpose of this research is to identify the effect of this clause. in this regard, it must be remarked that the solution of annulment as stipulated articles 454 and 455 of the civil code does not count as a general rule. also, it must be noted that in property contracts, the issue of omission has raised a variety of conflicting positions on the part of the legal scholarship. this essay tackles the question of how we can approach the issue of omission as a condition in contracts without stepping into frustrating the contract. in so doing, a number of general principles will be invoked and discussed.