راهبرد و معیار مطلوب کنترل رقابتی تملک‌ شرکت‌ها: مطالعه‌ای در حقوق آمریکا، اتحادیه اروپا و ایران

تملک دیگر واحد ها عمدتاً با اندیشه تفوق بر رقبا صورت می گیرد. با این وجود، گاه جریان آن‌ها آثاری مخرب در پی خواهد داشت. آثاری که اداره کنندگان بازار ها را ناگزیر به اتخاذ سیاست هایی رقابتی و اعمال راهبردی تخصصی خواهد کرد. در تمامی نظام ها آنچه مبنای جهت‌دهی مراجع رقابت در رابطه با تملک ها محسوب می شود و کیفیت عملکرد آنان را در این خصوص تعیین می‌کند، راهبرد (سیاست) مورد پذیرش آن‌ها در مواجهه با مصادیق مخرب تملک‌ها است. هر آنچه این سیاست ها کارایی بیشتری داشته باشند و از مبنایی دقیق تر برخوردار باشند، نظارت بر تملک‌ها نتایج مطلوب تری خواهند داشت. حال، پرسش اصلی آن است که کنترل رقابتی تملک‌ها با تاکید بر چه راهبردی باید صورت گیرد تا در پی آن، نتایج مطلوب تری حاصل شود؟ آنچه هدف اصلی این پژوهش را تشکیل می دهد، ارائه مناسب ترین راهبرد و ترسیم مطلوب ترین معیار جهت کنترل رقابتی تملک‌ها است. مقاله حاضر می‌کوشد با استفاده از منابع کتابخانه‌ای و روش توصیفی- تحلیلی و تطبیقی، با تعمق در رهیافت‌های متفاوت مطروحه در حقوق رقابت آمریکا و اتحادیه اروپا، ضمن تطبیق آ ن ها با رویکردهای حقوق ایران، راهبردی مطلوب را برای مواجهه با تملک‌ها ارائه دهد و شاخصی کارآمد را برای کنترل آن‌ها ترسیم کند. مطلوب ترین راهبرد و کارآمد ترین سیاست را باید رویکردی دانست که ضمن توجه به تفاوت های ساختاری تملک‌ها با ادغام ها، امکان نظارتی دقیق را بر تمامی جنبه‌های وجودی آن‌ مهیا سازد. از این رو به منظور کنترل تملک ها راهبردی را می توان مطلوب دانست که از جامعیت لازم برخوردار باشد. به طوری که تمامی زمینه های وجودی آنان را در برگیرد و تنها بر بعدی خاص از زوایای مخل رقابت آن ها نظیر تقویت موقعیت مسلط، متمرکز نشود.

an analysis on efficient policy and test for competition control of undertakings acquisition: comparative study in u.s, e.u and iranian law

today companies acquire other corporations to overcome their competitors. directors of companies use these strategies for obtaining more portions in competitive markets and increasing business power. but these policies can be regarded as destructive matters which damage market’s competitive order. so in such situation we need restrictive policies of competition law. for controlling acquisitions, every legal system has its own policy. sometimes these policies have fundamental differences with each other which result in diverse views. differences between particular acquisition policies, are main factors which determine the way of confrontation by competition authorities. as much as these policies are more efficient, the control process of competition authorities would be more favourable. in this way the most important question is what is the best strategy for controlling acquisitions? this paper is going to analyze different approaches in u.s and e.u law in competition issues of acquisitions and compare them with iranian law views, drawing an efficient strategy for controlling acquisitions in competitive markets. in this way, the most impressive policy is one which considers structural differences between merger and acquisition and provides exhaustive control on diverse aspects of latter one. it shouldn’t concentrate on merely some competition disrupting aspects of acquisitions such as misuse of dominant position.