بررسی میزان انطباق مسئولیت کارفرما در ماده 12 قانون مسئولیت مدنی با قواعد عام مسئولیت مدنی

هرچند ماده 12 قانون مسئولیت مدنی در باب مسئولیت مدنی کارفرما اقتباسی همراه با تصرف از قانون تعهدات سوئیس است و مسئولیت به این شکل در حقوق سنتی ایران و فقه بی‌سابقه است، اما اغلب نویسندگان حقوقی ایران در تحلیل و توجیه این ماده همچون بیشتر مسائل مسئولیت مدنی، از حقوق فرانسه الهام گرفته و برای آن مبانی‌ همچون نظریه خطر و تقصیر مفروض را در نظر گرفته‌اند. با وجود این، بسیاری از نویسندگان حقوقی ایران در تعیین مبنای این ماده کوشیده‌اند آن را به قواعد عمومی مسئولیت مدنی بازگردانده و آن را با مبانی فقهی مسئولیت مدنی آشتی دهند. مهم‌ترین ابزاری که برای توجیه مسئولیت کارفرما در قبال عمل کارگر به آن استناد شده، قاعده سبب اقوا از مباشر است. سوالی که در اینجا مطرح می‌شود آن است که تعیین مبنای سبب اقوا از مباشر برای ماده مذکور صحیح است یا خیر؟ این مقاله با استفاده از روش تحقیق کتابخانه‌ای به این نتیجه می‌رسد که جز در برخی موارد بسیار محدود، این قاعده نمی‌تواند از عهده توجیه مسئولیت کارفرما و انتساب زیان به وی برآید. از همین رو، رویه قضایی در جبران خسارات جسمانی از عمل به ماده 12 سرباز زده و اغلب کارگر را بر اساس مواد قانون مجازات اسلامی به پرداخت دیه و ارش محکوم می‌کند. با توجه به یگانگی معیارهای سببیت و استناد عرفی در خسارات مالی و جسمانی، اعتقاد به بقا ماده در مورد خسارات مالی و نسخ آن در مورد خسارات جسمانی، تناقض‌آمیز است.

study on adaptation of employer’s liability in article 12 of the civil liability act with the general rules of civil liability

abstract: article 12 of the civil liability act is adapted from the law of obligations of swiss and this kind of responsibility is unprecedented in traditional iranian law and jurisprudence. but most iranian legal writers are inspired by french law to analyze this article and they have stated the basics such as the theory of risk and assumed fault for it. many iranian legal writers have tried to refer the basis of this responsibility to civil liability rules. the most important rule used to justify the employer’s responsibility is the rule of ‘ sababe aghva az mobasher’. but the fact is that, except in some cases very limited, this rule can not be able to justify the employer’s liability. for this reason, the judiciary has refused to comply with article 12 in compensation for physical damage. regarding the uniqueness of the criterion of causality and customary citation in financial and physical damages belief in abrogation of article 12 on physical damage and its survival in financial losses is controversial.