بررسی انتشار و پراکندگی آلاینده‌ pm2.5 منتشره از اتوبوس‌های brt شهر تبریز

آلودگی هوا و اثرات نامطلوب آن بر روی بهداشت، اقتصاد و مسائل اجتماعی جوامع به حدی است که بسیاری از کشورهای جهان آن را در راس برنامه های توسعه اقتصادی و اجتماعی خود قرار داده اند. ریزگردها، pm2.5، از مهم‌ترین آلاینده‌های تولیدی از خودروها هستند که اثرات قابل توجهی بر سلامت افراد و محیط‌ زیست دارند. اتوبوس‌های گازوئیلی شهری منبع اصلی انتشار این آلاینده می‌باشند. غلظت آلاینده‌ pm2.5 در شهر تبریز در سال 1394، μg/m3 18 گزارش شده است که میزان استاندارد آن μg/m3 12 در سطح جهان است. مدل‌سازی یک روش موثر و کم‌هزینه در تعیین میزان انتشار حاصل از خودروها و تدوین سیاست‌ها و روش‌های کاهش و کنترل این انتشارات است. در این مقاله از مدل ive به منظور تعیین میزان آلاینده‌های pm2.5 منتشره از اتوبوس‌های brt شهر تبریز، در فاصله‌ 4 کیلومتری چهارراه شریعتی تا فلکه دانشگاه به عنوان مطالعه موردی و از مدل aermod به منظور تعیین سهم این ناوگان در میزان غلظت آلاینده‌ pm2.5 اندازه‌گیری شده در 3 ایستگاه پایش کیفیت هوا استفاده شد. انتشارات pm2.5 در ساعات 9-8 و 16-13 بالاترین میزان را داشته و بیش از دو سوم انتشارات روزانه، مربوط به اتوبوس‌های تک کابین می‌باشد. سهم تردد اتوبوس‌های brt بر غلظت pm2.5 در ایستگاه آبرسان حدود 60% می‌باشد که در مورد ایستگاه‌های باغشمال و راسته کوچه (دورتر از دو ایستگاه دیگر) به ترتیب %50 و %0.5 است.

Investigation of Emission and Dispersion of PM2.5 Pollutant Emitted from BRT Buses in Tabriz City

Air pollution and its adverse effects on the health, economic, and social issues of societies are so high that many countries in the world put it at the head of their economic and social development programs. Particulate matters, PM2.5, which mostly are emitted from gas oil fueled buses in urban environments, is one of the most important pollutants, which has significant effects on the health of individuals and the environment. About 72% of air pollution in Tabriz is due to mobile sources (Kahforooshan and Fatehifar, 2013). PM2.5 concentration in Tabriz was 18 μg/m3 in 2015, while the standard concentration for this pollutant is 12 μg/m3. In this paper, the IVE emission model was used to determine the amount of PM2.5 pollutants emitted from BRT buses in Tabriz, 4 km distance from Shariati intersection to the university intersection as a case study and AERMOD dispersion model was used to determine the contribution of this fleet to the concentration of PM2.5 pollutant which is measured at three air quality monitoring stations.