بازخوانی ترجمه فارسی عبارت قرآنی«نفختَ فیه من روحی» (حجر: 29) با تکیه بر کارکرد استعاره واژه «نفختُ»

استعاره، در قرآن کریم حضور پردامنه ای دارد.دلایل وجود استعاره در قرآن هر چه که باشد، یکی از آن‌ها، بدون شک، کارکرد مهمی است که در بیان مفاهیم موردنظر قرآن ایفا می نماید.بدین لحاظ، ترجمه استعاره های قرآن دشوارتر از آن چیزی است که، در نگاه اول، به نظر می رسد.ضرورت توجه به کارکرد استعاره ازآن‌روست که غفلت از این شاخصه مهم، به گاه ترجمه قرآن، از تاثیرِ برابرِ آن در مخاطبان زبان مقصد به میزان زیادی خواهد کاست.براین اساس، هدف ما در مقاله حاضر، این است تا به شکل عملی، نقش تعیین کننده کارکرد در ترجمه استعاره های قرآن به زبان مقصد را به اثبات برسانیم.بدین منظور، ابتدا، با تکیه‌بر روش توصیفی تحلیلی و از طریق مراجعه به منابع مکتوب، انواع کارکردهای ذکرشده در آثار بلاغت دانان مسلمان برای استعاره های قرآن را مدّ نظر قرار داده و سپس به نظم قرآن به‌عنوان عامل مهم در تعیین کارکرد استعاره در قرآن اشاره‌کرده‌ایم.در ادامه، در بخش اصلی پژوهش، به شکل موردی، آیه 29 سوره «حجر» را ازنظر کارکرد استعاره و همچنین ازنظر مقولات مرتبط با تعادل ترجمه ای واکاوی کرده و تلاش های «خرمشاهی»، «فولادوند»، «آیتی» و «میبدی» در ترجمه فارسی این آیه، از نقطه نظر کارکرد استعاری، را با یکدیگر مقایسه کرده ایم.در پایان، نتیجه حاصله حاکی از آن است که بازتولید عبارت قرآنی موردبحث از طریق ترجمه تحت اللفظی، کارکرد عینیت بخشی استعاره آن را، طور کامل، در زبان فارسی بازتاب می نماید و ترجمه اشتباه میبدی از عبارت موردبحث، گواهی است بر این واقعیت که وی از کارکرد استعاره آن غافل بوده است.

Rereading the Persian Translation of the Quranic Phrase نفختُ فیه من روحی (Al-Hijr: 29) based on the Metaphorical Function of the Word نفختُ

Metaphor has been frequently used in the Holy Quran. One of the reasons is undoubtedly  playing an essential function in expressing the intended meanings of the Qur’an. In this respect, translating metaphors of the Qur’an is more sensitive and complicated than it seems at first glance. It is necessary to pay attention to the function of metaphor because neglecting this critical feature when translating the Qur’an will significantly reduce its equal effect on the target language readership. Accordingly, the aim of this study was to prove, in a practical way, this function in translating metaphors of Qur’an into target language. For this purpose,  relying on the descriptiveanalytical method and by referring to written sources, types of functions mentioned in  Muslim rhetorician’s works for the Qur’an metaphors have been considered, then, we have mentioned the Qur’an textual arrangement as an important factor in determining functions of metaphors. Then, in the central part of the research, Specifically, we have analyzed Verse 29 of Surah AlHijr in terms of metaphorical functions as well as in terms of issues related to translative Equivalence, and have compared the efforts of &Khorramshahi,& &Fooladvand,& &Ayati& and &Meybodi& in their translation of this verse, In terms of metaphorical function. In the end, the result indicates that the reproduction of the intended Qur’anic phrase, through literal translation, reflects the objectification function of the metaphor in its entirety in Persian and Meybodi’s mistranslation of the intended phrase is evidence of this fact that he was unaware of its metaphorical function.