کارکرد نحو روایی داستان کوتاه «کرامة زوجتی» عبدالقدوس (بر اساس الگوی ساختار روایی تودورف)

تودورف با نظریة نحو روایتی خود که جنبه‏ای از جوانب سه گانة معنایی و کلامی و نحوی بود، سازوکار نو و مستقلی برای هر اثر ادبی خصوصاً در زمینة داستان تعریف نمود و آن را در دو بخش اسطوره‌ای و ایدئولوژیک قرارداد. این الگو می‌توان بسیاری از تعارضات و اندیشه‌های نادرست حاکم بر جوامع بشر را کشف نموده و راه حل مناسبی برای آن‌ها ارائه داد. این مقاله سعی دارد تا بر اساس نظریة تودورف، به بررسی ساختارهای روایتی داستان کوتاه و ایدئولوژیک (کرامة زوجتی) عبدالقدوس بپردازد و ضمن نشان‌دادن توانایی این نظریه در بررسی ساخت‌های عمقی داستان در کنار ساخت‌های سطحی آن، به این پرسش پاسخ دهد که ایدئولوژی حاکم بر این داستان چیست و از چه طریقی به مخاطب انتقال‌یافته است؟ پس از بررسی لایه‏های روساختی و معنایی مشخص شد ایدئولوژی حاکم بر داستان معطوف به قربانی شدن زنان در روابطی است که مردان خیانت می‏کنند که عبدالقدوس آن را با افعال، اسماء و صفات به نمایش می‏گذارد. و با استفاده از کنش‏ها و شخصیت‏ها، تصویری عینی به مخاطب ارائه می‏دهد.

The syntactic function of the short story Marital Miracle by Abdul Qaddus(Based on Todorf’s narrative structure pattern)

With his theory of narrative syntax, which was an aspect of the three elements of semantics, theology, and syntax, Todoroff defined a new and independent mechanism for each literary work, especially in the field of fiction, and divided it into two parts: mythological and ideological. This model can discover many of the conflicts and misconceptions that govern human societies and provide a suitable solution for them. Based on Todorf’s theory, this article examines the narrative structures of the short and ideological story (marital fervor) of Abdul Qudus. While showing this theory’s ability to study the deep systems of the story along with its superficial structures, to answer the question that the prevailing ideology, what is this story about, and how was it conveyed to the audience? After examining the superstructural and semantic layers, it became clear that the story’s doctrine focuses on women’s sacrifice in relationships that men betray, which Abdul Qaddos shows with actions, names, and attributes and uses measures and characters to present an objective image to the audience.