ارزیابی اثر تغییرات عمودی ساختار فیزیکی، شیمیایی و فرایند اختلاط بر پراکنش و فراوانی زئوپلانکتونها در آبهای ساحلی منطقه سیسنگان تا چالوس

مطالعه ویژگی‌ها و ساختارهای فیزیکی، شیمیایی و زیستی آبهای ساحلی می‌تواند یک اقدام مهم در ارزیابی و بهره‌برداری مستمر و پایدار از توده‌های آبی باشد. در این مقاله ضمن بررسی مشخصات فیزیکی، شیمیایی و زیستی ستون آب، اثر شاخصهای محیطی بر مشخصات زیستی در آبهای ساحلی منطقه سیسنگان تا چالوس مورد ارزیابی و بررسی قرار می‌گیرد. این تحقیق به روش اندازه‌گیری با دستگاه hach، ctd و نمونه‌برداری میدانی در نقاط مشخص با عمق 5، 10 و 20 متر انجام شده است. ساختار فیزیکی ستون آب نشان داد که، در فصل پاییز ستون آب در منطقه ساحلی عمدتاً در لایه اختلاط سطحی قرار گرفته است و تغییرات عمودی پارامترهای فیزیکی از سطح تا بستر کم است. ساختار فیزیکی آب دریا در اواخر فصل زمستان نشان ‌دهنده شروع ایجاد لایه‌بندی ستون آب شامل لایه اختلاط سطحی، ترموکلاین و لایه عمقی در محدوده منطقه مورد مطالعه بود. براساس نتایج تحقیق، میانگین پارامترهای دما، شوری و چگالی در فصل پاییز، حدود 3/27 درجه سانتیگراد، 3/12 و 6/1006 کیلوگرم برمترمکعب و در اندازه‌گیری‌های فصل زمستان به ترتیب 4/11 درجه سانتیگراد، 2/12 و 2/1008 کیلوگرم برمترمکعب بوده است. عوامل فیزیکی و شیمیایی مانند: دما، شوری، میزان اکسیژن محلول و نیز ph چون از عوامل مهم در پراکنش فیتوپلانکتونها می‌باشند، تا حد زیادی بر فراوانی و پراکنش زئوپلانکتونها تاثیرگذار می‌باشد. در مناطق ساحلی تراکم و زیتوده زئوپلانکتونها بیشتر بوده و این مناطق دارای اهمیت بیشتری در تغذیه ماهیان می‌باشند.