پایداری و عملکرد هیدرودینامیکی شاخابه های جزر و مدی (مطالعه موردی خورموسی)

شاخابه‌ های جزر و مدی به واسطه پیشرفت آب دریا از جمله جزر و مد، موج به سمت ساحل شکل گرفته اند. این مناطق به دلیل شرایط محافظت شده در مقایسه با دریاها و آب های آزاد، نواحی مناسبی برای شکل گیری مناطق تجاری، بندری، توریستی و ... می باشد، در این پژوهش برای مقدمه به معرفی خورها و ساختارشان پرداخته شده است. در ادامه طبقه بندی خورها به لحاظ هیدرودینامیکی و پایداری دهانه خورها در نهایت موارد مطرح شده تحت عنوان مطالعه موردی برای شناسایی وضعیت خورموسی اعمال گردیده است. در طبقه بندی هیدرودینامیکی خورها، خورموسی با بررسی دو روش تحلیلی و فرمولی در زمره خورهای جزر و مدی قرار گرفت، در آخر به لحاظ پایداری خورها، با محاسبه ضریب پایداری خورموسی به وسیله پارامتر پایداری براوون r =278.50 بدست آمد همچنین با استفاده از نرم افزارcea نیز خورموسی در ناحیه پایداری قرار گرفت، که هردو روش خورموسی را کاملا پایدار ارزیابی می کنند.

Hydrodynamic performance and stability of tidal inlet

Tidal and wave dominated currents are the most important and effective factors forming the Tidal Inlets. Construction of commercial and/or tourism harbors are recommended in these areas regarding their native protected feature than open seas. Here, we have introduced Tidal Inlets and their general patterns. Then we classify them regarding to hydrodynamics and stability aspects. The case study for this research is Khowr E Musa region in northern part of Persian Gulf as the most famous Tidal Inlet in Iran coasts. As a result of both analytical and statistical calculation, Khowr E Musa is classified as a stable region with standard Tidal Inlet form (It’s Brunn stability numbers will be r =278.5). Finally the CEA modeling of Khowr E Musa has the same results and introduce the region as a completely stable Tidal Inlet.