ارایه مدل همکاری بین بانکی جهت احداث شعب به کمک فرایند تحلیل شبکه‌ای و برنامه‌ریزی آرمانی صفر و یک

امروزه بسیاری از سازمان‌ها حد اعلای ارزش آفرینی موسسات خویش را در رضایت مخاطبان معنا می‌کنند. در این میان بانک‌ها در زمره ی سازمان‌هایی محسوب می‌شوند که جذب، ایجاد و افزایش رضایت مندی مشتریان نقش بسیار مهمی را در موفقیت عرصه ی رقابتی ایفا می‌کند. در این راستا یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار، نحوه ی توزیع شعب بانک ها در سطح شهر می‌باشد. این در حالیست که بانک‌ها معمولاً با کمبود منابع مالی و انسانی جهت توسعه ی شعب و ارایه ی خدمات بیشتر و متمایزتر به مشتریان خود مواجه هستند. از سوی دیگر بانک های خصوصی در کشور ما تازه شکل گرفته اند و در حال رشد می باشند. لذا یافتن مکان بهینه جهت احداث شعب آنها برای آنها بسیار حیاتی می باشد. از سوی دیگر رقابتی که میان بانکداری بخش خصوصی و دولتی وجود دارد، باعث شده است که ضمن بررسی نحوه ی تعامل و همکاری میان اجزای مختلف بخش خصوصی، روشی ارایه شود که به انتخاب مکان بهینه ی احداث شعب این بانک‌ها بپردازد. به‌کارگیری این روش توسط بانک‌های خصوصی باعث می شود ضریب دستیابی آن ها به اهدافی چون جذب مشتری و در اختیار گرفتن سهم بیشتری از بازار در عرصه رقابت با بخش دولتی و همچنین پراکندگی یکنواخت شعب در سطح شهر جهت ارایه ی خدمات به شهروندان افزایش یابد.