مطلوبیت سرمایه گذار در استراتژی های متوازن سازی مجدد پرتفوی

در محیط کسب‌وکار امروزی که معاملات آن به‌صورت الگوریتمی و با تناوب بالا انجام می‌شود، تصمیمات متوازن‌سازیِ مجدد پرتفوی از اهمیت بسزایی برخوردار بوده و باید به‌سرعت اتخاذ شوند. در روش بهینه لگاریتمی که از آن با عنوان استراتژی فعالانه نیز یاد می‌شود، متوازن‌سازی به‌صورت پیوسته زمان انجام شده و این استراتژی زمانی بهینه خواهد بود که افق سرمایه‌گذاری پرتفوی نامحدود باشد. اما این موضوع عملاً غیرممکن بوده و پرتفوهای سرمایه گذاری معمولاً دارای افق سرمایه گذاری محدود می‌باشند. از طرفی به دلیل پرهزینه و توجیه‌ناپذیر بودن انجام متوازن‌سازی‌های پی‌درپی برای سرمایه‌گذار، در این مقاله سعی بر معرفی روش دیگری از متوازن سازی با تناوب کمتر به‌گونه‌ایست که بتوان به همان مطلوبیت به دست آمده در روش بهینه لگاریتمی و یا مقداری بیش از آن رسید. در این مقاله، پس از معرفی استراتژی های مختلف متوازن‌سازی آن‌ها را بر روی یک پرتفوی دلخواه پیاده سازی و نتایج را تحلیل خواهیم کرد. این نتایج نشان می دهند که به کارگیری استراتژی ترکیبی برای متوازن سازی، مطلوبیت بیشتری را در مقایسه با سایر استراتژی‌ها برای سرمایه‌گذار به همراه دارد.