مقایسه وی‍ژگی‌های خمیر APMP باگاس پیش‌تیمار شده با آب جوش و قلیا

خمیر کاغذسازی با روش مکانیکی پراکسید قلیایی (apmp) روش پیشرفته فرآیند مکانیکی پالایشی مبنا (rmp) می‌باشد. اعمال پیش‌تیمار بر روی ماده اولیه، به‌ویژه منابع غیرچوبی مانند باگاس، منجر به تقویت برخی از ویژگی‌های خمیر کاغذ به‌دست آمده از آن می‌گردد. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر پیش‌تیمار بر مقادیر بازده خمیر، جذب قلیا و ویژگی‌های کاغذ به‌دست آمده از فرآیند مکانیکی پراکسید قلیایی باگاس انجام شد. باگاس مورد بررسی از کارخانه کاغذسازی پارس تهیه شد. ترکیبات شیمیایی باگاس و ویژگی‌های کاغذهای دست‌ساز آن براساس آیین‌نامه‌های استاندارد تاپی اندازه‌گیری شد. به‌منظور تهیه خمیر کاغذها ابتدا باگاس با آب جوش، با محلول سود سوزآور 1 درصد و با محلول سود سوزآور 1 درصد همراه با 1 درصد پراکسید هیدروژن به‌طور مجزا و در شرایط مشابه پیش‌تیمار شد. سپس تیمار اصلی با استفاده از 2 درصد پراکسید هیدروژن در اسیدیته حدود 11، درجه حرارت 60 درجه سانتی‌گراد، در 3 سطح متفاوت درصد خشکی انجام گرفت‌. مدت زمان تیمار اصلی براساس ابقا 5 درصد از پراکسید اولیه تعیین گردید. نتایج نشان داد که بیش‌ترین مقادیر جذب قلیا، دانسیته و مقاومت‌های مکانیکی خمیر کاغذها مربوط به باگاس پیش‌تیمار شده با سود سوزآور 1 درصد همراه با 1 درصد پراکسید هیدروژن در درصد خشکی 10 بود. بیش‌ترین مقادیر بازده خمیر و ضخامت کاغذ از باگاس شاهد و بیش‌ترین درجه روشنی کاغذ از باگاس پیش‌تیمار شده با آب جوش در درصد خشکی 20 حاصل شد. در کل، با افزایش مقادیر جذب قلیا توسط باگاس، بازده خمیر و درجه روشنی کاغذ کاهش و مقاومت‌های مکانیکی آن‌ها افزایش یافت.