بررسی عملکرد آبپایه در کاهش آبشستگی اطراف تک پایه و پایه های دوتایی عمود بر مسیر جریان

وقوع آبشستگی موضعی اطراف پایه های پل یکی از دلایل اصلی تخریب آن ها است . بنابراینپیش بینی عمق آبشستگی و ارایه راهکارهایی برای کنترل و کاهش آن ضروری است . یکی ازروش هایی که اخیراً مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است، استفاده از آبپایه در پایین دست پایه هایپل می باشد. در این پژوهش، به بررسی آزمایشگاهی تاثیر استفاده از آبپایه در کنترل آ بشستگی اطرافپایه های تکی و دوتا یی عمود بر مسیر جریان در شرایط آب زلال پرداخته شد . آبپایه هم تراز با بس تررسوبی و در دو فاصله در پایین دست تک پایه و پایه های دوتایی عمود بر مسیر جریان با فواصلمختلف بین پایه ها (یک و دو برابر قطر پایه ) مورد آزمایش قرار گرفت . نتایج نشان داد در هر دوحالت تک پایه و پایه های دوتایی عمود بر مسیر جریان، هنگامی که آبپایه به پایه چسبیده است، حداکثر29 درصد و در / کارایی آبپایه حاصل می شود؛ به طوری که عمق آبشستگی جلوی پایه در ت ک پایه 6پایه های دوتایی با فواصل دو برابر قطر پایه 34 درصد کاهش می یابد. همچنین محل حداکثر عمقآبشستگی در تک پایه در جلوی پایه رخ می دهد اما در پایه های دوتایی به پایین دست منتقل می گردد.