مقایسه فرسایش خاک به روش سزیم 137 و مدل RUSLE-3D در نهشته های لسی شمال شرق ایران (مطالعه موردی: حوزه آبخیز آق امام)

کاهش قابل توجه عملکرد حوزه های آبخیز ایران به دلیل حجم زیاد فرسایش، بیانگر ضرورتروزافزون پایش و پیگیری این پدیده مخرب است. در این مسیر، به کارگیری روش های نو و دانش روزاز اهمیت زیادی برخوردار است. در سرتاسر جهان برای برآورد فرسایش خاک از روش ها و مدل هایاستفاده می شود. در این پژوهش با توجه به اهمیت rusle-3d فرسایشی به ویژه سزیم 137 ونهشته های لسی از نظر حاصلخیزی و حساسیت بالا به فرسایش، اندازه گیری میزان جابه جایی ذراتدر حوزه آبخیز rusle-3d خاک و برآورد فرسایش و رسوب به ترتیب به وسیله سزیم 137 و مدلآق امام انجام شد. با توجه به نبود داده های مشاهداتی در منطقه و دقت بالای روش سزیم 137 دراندازه گیری میزان فرسایش، با مقایسه داده های میزان جابه جایی ذرات خاک ناشی از روش سزیم 137برای مناطق لسی تعیین شد. در نهایت میزان rusle-3d کارایی مدل ،rusle-3d با مدل10 تن در هکتار در سال به دست آمد، در / متوسط فرسایش از روش سزیم 137 در آبخیز آق امام، 782 تن در هکتار در سال / میزان متوسط فرسایش منطقه، 61 ،rusle-3d حالی که با استفاده از مدل برآورد شد. در این پژوهش میزان فرسایش به دست آمده از هر دو روش در کلاس های (شیب 15بیش تر از 15 درجه) و (کاربری کشاورزی و غیرکشاورزی) مقایسه شدند. در نهایت، نتایج ناشی از مقایسه روش سزیم 137 با دارای همبستگی پایینی است که عدم تناسب مدلمدل rusle-3d را برای نهشته های لسی نشان می دهد.