بررسی آزمایشگاهی جریان عبوری از سرریز- دریچه استوانه‌ای مستغرق واقع در کانال‌های کوچک

ترکیب سرریز و دریچه به‌عنوان یک سازه اندازه‌گیری هیدرولیکی، دارای برتری‌هایی نسبت به استفاده جداگانه از هر یک از آن‌ها، از جمله عبور هم‌زمان مواد شناور (چوب، یخ و...) و مواد سنگین رسوبی می‌باشد. جریان عبوری از سازه ترکیبی زمانی مستغرق نامیده می‌شود که تراز آب پایین‌دست ساز،ه روی ضریب دبی تاثیر بگذارد. در این پژوهش به بررسی آزمایشگاهی تاثیر پارامترهای هندسی و هیدرولیکی جریان عبوری از سرریز- دریچه استوانه‌ای مستغرق در کانالی مستطیلی و افقی پرداخته شده و نتایج با مدل سرریز- دریچه لبه‌تیز در شرایط مشابه مقایسه گردیده است. نتایج نشان داد که نسبت عمق آب بالادست به بازشدگی دریچه، نسبت عمق آب بالادست به ارتفاع سازه و نسبت عمق پایاب به عمق بالادست روی ضریب دبی موثرند. همچنین می‌توان بیان نمود سرریز- دریچه دارای دو حد استغراق بوده که در محدوده آزمایش‌ها، آستانه استغراق دریچه در محدوده 65/0- 55/0htw/h= و برای سرریز در محدوده 85/0-8/0htw/h= رخ می‌دهد و در هر دو مدل ترکیبی لبه‌تیز و استوانه‌ای با افزایش میزان استغراق، روند کاهش ضریب دبی نسبی (مستغرق به آزاد) یکسان بوده و در یک مقدار استغراق ثابت، ضریب دبی نسبی هر دو مدل برابر است.