تلفیق روش های خوشه بندی فازی و گشتاورهای خطی در تحلیل فراوانی منطقه ای سیل (مطالعه موردی:خراسان رضوی)

تعیین مناطق همگن هیدرولوژیک یکی از اساسی ترین گام ها در انجام تحلیل فراوانی منطقه ای است. در اینمطالعه روش گشتاورهای خطی و تحلیل خوشه ای فازی برای تعیین مناطق همگن هیدرولوژیک و تحلیلفراوانی منطقه ای سیل در شمال شرق کشور به کار گرفته شد. در ابتدا با استفاده از آزمون همگنی گشتاورهایکل منطقه مطالعه از نظر هیدرولوژیک ناهمگن تشخیص داده شد. با توجه به این که با حذف ،(h) خطیایستگاه های ناجور همگنی قابل قبول برای منطقه موردنظر به دست نیامد بنابراین از روش تحلیل خوشه ای فازیبرای دست یابی به مناطق همگن کوچک تر بهره گرفته شد. خوشه بندی براساس مشخصات فیزیوگرافیک وآماری حوزه ها انجام شد. نتایج نشان داد مشخصات فیزیوگرافیک حوزه ها رابطه معناداری با گشتاورهای وزنیو di ،pc ،sc ،s ،xb احتمال ندارد و خوشه های ایجاد شده ناهمگن می باشند. با استفاده از شاخص های فازیالگوی پراکنش گشتاورهای خطی در منطقه مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت با استفاده از مقادیر این adizdist شاخص ها منطقه به سه بخش شمالی، میانی و جنوبی تقسیم گردید. آزمون نکویی برازش با استفاده از آمارهنشان داد دو توزیع پارتوی تعمیم یافته در بخش شمالی و میانی و توزیع لجستیک تعمیم یافته در بخش جنوبیبه عنوان بهترین توابع توزیع منطقه ای مشخص گردیدند. با استفاده از توابع توزیع منطقه ای منحنی های رشدمنطقه ای ترسیم گردید. نتایج نشان داد شیب منحنی های رشد منطقه ای از شمال به جنوب افزایش پیدا می کند.واژه های کلیدی: همگنی هیدرولوژیک، شاخص های خوشه بندی فازی، گشتاورهای خطی، تابع توزیع منطقه ای