ارزیابی مسایل خاکریزی خطوط لوله شبکه‌های آبیاری (مطالعه موردی: دشت‌های عین‌خوش- فکه)

استفاده از مصالح خاکی در عملیات اجرایی شبکه‌های آبیاری، زهکشی و متراکم نمودن خاک بسیار مهم بوده و این موضوع در لایه‌های خاکریزی اطراف لوله‌های g.r.p که اجرای خاکریزی آن‌ها نیاز به دقت زیادی دارد، از مهم‌ترین مسایل می‌باشد. برای اجرای پروژه خطوط لوله عین‌خوش- فکه با 230 کیلومتر طول لوله، با توجه به پروفیل‌های طولی و عرضی مسیر، در بسیاری از مسیرهای محدوده طرح عمق ترانشه برای کارگذاری لوله‌ها کم می‌باشد، بنابراین برای تامین عمق ترانشه اقدام به خاکریزی با تراکم 95 درصد می‌شود (فلوتیت، 2010). نتایج نشان داد که رطوبت بهینه و درصد تراکم مطلوب (حداقل 93 و حداکثر 98 درصد) در لایه‌های خاکریزی را می‌توان از طریق رطوبت‌دهی در محل قرضه و در روی مسیر تامین نمود ولی در روش دوم، زمان بیش‌تری برای اختلاط و رطوبت‌دهی مصرف می‌گردد. در مصالح رسی اگر رطوبت لایه خاکریزی 3 درصد نسبت به رطوبت بهینه کم‌تر باشد، جبران رطوبت آن با کوبش نتیجه مطلوب را نمی‌دهد یا به انرژی زیادی برای تراکم نیاز دارد. در لایه‌های خاکریزی که با استفاده از مصالح ریزدانه اجرا شده، تردد و گذشت زمان تاثیر منفی داشته و درصد تراکم را تا 87 درصد کاهش داده است. هرچه مصالح درشت‌دانه‌تر باشند، تردد و گذشت زمان تاثیر کمی بر روی تراکم لایه دارند.واژه‌های کلیدی: خصوصیات خاک، لایه‌های خاکریزی، تراکم، رطوبت، خطوط لوله