تحلیل فراوانی متغیرهای سیلاب با استفاده از روش‌های پارامتری و ناپارامتری

شیوه‌های مرسوم در تحلیل فراوانی سیلاب، متغیر دبی پیک سیلاب را مورد بررسی قرار می‌دهد، در حالی‌که هر رویداد سیلاب دارای سه متغیر تصادفی در طبیعت یعنی دبی پیک، تداوم و حجم سیلاب می‌باشند. فرض دیگر در این‌گونه تحلیل‌ها تبعیت متغیرها از مجموعه‌ای از توابع توزیع پارامتری خاص است. با هدف غلبه بر این محدودیت‌ها مجموعه گسترده‌ای از توابع توزیع پارامتری و روش‌های ناپارامتری مبتنی‌بر برآورد چگالی کرنل و سری‌های متعامد نرمال برای تعیین توزیع متغیرهای سیلاب در این پژوهش مورد توجه قرار گرفته است. متغیرهای سیلاب مورد بررسی مستخرج از سری زمانی بیشترین سالانه سیلاب در ایستگاه هیدرومتری اهواز است. معیار اطلاعات آکاییک، معیار اطلاعات بیزی و‌ ریشه میانگین مربعات خطا برای مقایسه برازش توزیع‌های مختلف بر هیستوگرام تجربی داده‌ها به‌کار گرفته می‌شود و آزمون برای بررسی قابلیت پذیرش توزیع‌های مختلف برای متغیرهای سیلاب مورد استفاده قرار می‌گیرد. نتایج نشان می‌دهد که دبی پیک سیلاب از تابع توزیع پارامتری لوگ پیرسون نوع سه پیروی می‌کند در حالی‌که روش ناپارامتری سری‌های متعامد نرمال منجر‌به برآورد مناسب‌تر تابع توزیع تداوم و حجم سیلاب شده است. همچنین مشخص گردید توزیع‌های برآورد شده با روش‌های ناپارامتری سری‌های متعامد نرمال تطابق بهتری با هیستوگرام تجربی داده‌ها دارد و قادر به شبیه‌سازی حالت دو و سه مدی هیستوگرام تجربی داده‌ها می‌باشد که این حالت توسط هیچ‌کدام از توزیع‌های حدی پارامتری رایج قابل شبیه‌سازی نیست.واژه‌های کلیدی: تحلیل فراوانی، متغیرهای سیلاب، روش‌های پارامتری، برآورد چگالی کرنل، سری‌های متعامد نرمال