بررسی عدم قطعیت پارامترهای مدل بارش- رواناب WetSpaبا استفاده از روش مونت‌کارلو

بررسی و کمی کردن عدم قطعیت پارامترهای مدل‌های بارش- رواناب به‌طور عمده در دهه اخیر مطرح شده است و در این‌‌حال یکی از چالش‌های مهم هیدرولوژی در سطح مجامع بین‌المللی به‌شمار می‌رود. بر خلاف کاربرد آسان بیش‌تر مدل‌های مفهومی بارش- رواناب، به‌علت تعداد زیاد پارامترها و نبود درک فیزیکی از آن‌ها، این مدل‌ها در مرحله واسنجی پارامترها با مشکل مواجه هستند. در این پژوهش عدم قطعیت پارامترهای مدل wetspa با روش مونت‌کارلو در حوزه آب‌خیز گرگان‌رود، استان گلستان بررسی گردیده است. wetspa یک مدل توزیعی بر پایه gis می‌باشد که در مقیاس حوزه عمل کرده و برای پیش‌بینی سیلاب و مدیریت حوزه آب‌خیز توسعه‌یافته است. مدل فیزیکی بوده و قادر است فرایندهای هیدرولوژیکی را به‌طور پیوسته در زمان و مکان شبیه‌سازی نموده و تعادل آب و انرژی را در هر سلول رستری برقرار نماید. عمده عدم قطعیت شبیه‌سازی مدل‌ها، ناشی از ساختار مدل و تعریف نکردن صحیح پارامترها می‌باشد. بنابراین برای پیش‌بینی صحیح رواناب، عدم قطعیت پارامترها و به‌تبع عدم قطعیت پیش‌بینی‌ها باید مدنظر قرار گرفته شود. به‌کارگیری روش مونت‌کارلو برای تحلیل نداشتن قطعیت پارامترها منجر به تعیین محدوده مناسب تغییرات پارامترها گردید. نتایج بیانگر این بودند که فاکتور تصحیح تبخیر و تعرق (kep)، کوتاه‌ترین دامنه را دارا بوده و در نتیجه از حساسیت بالایی برخوردار است. در حالی‌که فاکتور آب زیرزمینی اولیه (go) و ضریب روز- درجه بارش (krain)، دارای بیش‌ترین عدم قطعیت می‌باشند و از حساسیت کمی برخوردارند.واژه‌های کلیدی: مدل بارش- رواناب،wetspa ، نداشتن قطعیت، مونت‌کارلو، گرگان‌رود