بررسی تاثیر کاربرد هم‌زمان فروزین و AQS بر کاهش زیستی آهن فریک در کانی هماتیت

کاهش آهن در کانی‌های آهن‌دار در اصلاح زیستی مناطق آلوده به آلاینده‌های آلی و غیرآلی نقش چشم‌گیری داشته و درک عوامل موثر در این فرایند دارای اهمیت بسیار می‌باشد. مواد آلی مختلف با سازوکارهایی مانند انتقال الکترون و کمپلکس کردن آهن فرو، در کاهش زیستی آهن فریک موثر می‌باشند. به‌منظور بررسی تاثیر کاربرد هم‌زمان aqs (ناقل الکترون) و فروزین (کمپلکس‌کننده) بر کاهش زیستی آهن فریک موجود در کانی هماتیت آزمایشی با 24 تیمار و 3 تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی در حضور باکتری shewanella sp. انجام شد. تیمارهای شاهد شامل 6 سطح فروزین (0، 5/0، 1، 5/1، 2 و 5/2 میلی‌مولار) و 6 سطح aqs (0، 10، 20، 30، 40 و 50 میکرومولار) و تیمارهای ترکیبی شامل سطوح متغیر فروزین همراه با غلظت ثابت 50 میکرومولار aqs و سطوح متغیر aqs همراه با غلظت ثابت 2 میلی‌مولار فروزین بودند. در تیمارهای ترکیبی با سطوح متغیر فروزین و غلظت ثابت aqs مقدار آهن فرو محلول و قابل استخراج با اسید با افزایش غلظت فروزین افزایش یافتند اما در تیمارهای ترکیبی با سطوح متغیر aqs و غلظت ثابت فروزین تفاوت قابل‌ملاحظه‌ای در مقدار آهن فرو محلول و قابل استخراج با اسید مشاهده نشد. اثرات فروزین و aqs بر کاهش زیستی افزایشی بودند اما به‌نظر می‌رسد که هیچ‌کدام از این دو ترکیب به تنهایی برای افزایش فرایند کاهش زیستی آهن فریک موجود در کانی هماتیت غالب نمی‌باشند.