محاسبه تبخیر و تعرق فضای سبز به روش سبال (مطالعه موردی: پارک ملت مشهد)

با توجه به این‌که طراحی سامانه‌های آبی در بسیاری از کشورها از جمله ایران، هنوز بر پایه معیارها و سامانه‌های 50 سال گذشته صورت می‌گیرد، این امر مهم در سازگاری با تغییرات جوی، باید مورد توجه ویژه و بازخوانی قرار گیرد. در این پژوهش از الگوریتم توازن انرژی برای زمین با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای مودیس با فاصله زمانی 10 روز و قدرت تفکیک مکانی 250×250 متر، مقدار تبخیر و تعرق فضای سبز پارک ملت مشهد برآورد گردید. تبخیر و تعرق برآوردی پارک ملت مشهد (به‌ازای هر مترمربع) در پایان فصل رشد به‌میزان 6/1210 میلی‌متر می‌رسد. در مقابل مقادیر تبخیر و تعرق مرجع محاسبه شده توسط روش پنمن‌مانتیت- فایو 56 در انتهای فصل رشد به 3/1563 میلی‌متر رسیده است، که دارای 5/22 درصد افزایش نسبت به مقدار برآوردی آن می‌باشد. ارتباط بین تبخیر و تعرق گیاه مرجع محاسبه شده توسط روش پنمن‌مانتیت- فایو 56 با روش سبال معنی‌دار بوده و دارای ضریب همبستگی 7637/0 می‌باشد. استفاده از رابطه‌ای براساس شاخص پوشش گیاهی کمک شایانی در ایجاد ارتباط بین تبخیر و تعرق گیاه مرجع محاسبه شده توسط روش پنمن‌مانتیت- فایو 56 با تبخیر و تعرق برآوردی داشت. به‌طوری‌که مقدار پارامترهای rmse و mae به‌ترتیب از 62/2 به 27/1 و از 83/1 به 91/0 کاهش یافتند. در همین راستا مقدار پارامترهای آماری rmse و mae برای تبخیر و تعرق برآوردی محاسبه شده توسط حاصل‌ضرب ضرایب گیاهی مربوط به فضای سبز که توسط شاخص پوشش گیاهی به‌دست آمده بود، برای کل فصل رشد به‌ترتیب برابر با 2/1 و 93/0 می‌باشد.