مدل‌سازی توزیع عرضی سرعت در مقاطع مرکب مستقیم

در هنگام سیلاب، آب وارد دشت‌های سیلابی شده و هیدرولیک جریان رودخانه را به‌شدت تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. در این شرایط، محاسبه دبی سیلاب به کمک روش‌های معمول، با خطای زیادی (تا 40 درصد) همراه است. مهم‌ترین روش برای اصلاح روش‌های معمول، مدل شبه‌دوبعدی شیونو و نایت است که کاربرد زیادی نیز در مقاطع مرکب آزمایشگاهی و صحرایی داشته است. در این مقاله براساس این مدل، رابطه‌ها بدون بعد مناسبی برای دخالت اثر جریان ثانویه در حل توزیع عرضی سرعت در مقاطع مرکب آزمایشگاهی و رودخانه‌ای با مسیر مستقیم ارایه شده است. نتایج سرعت جریان در مقطع اصلی به‌دست آمده از این روش با روش‌های شیونو و نایت و نیز اروین و همکاران در چند مقطع مرکب آزمایشگاهی و رودخانه‌ای مقایسه شده است. این مقایسه نشان داد که روش پیشنهادی و مدل اروین و همکاران به‌ترتیب با ضرایب تبیین 99/0 و 70/0 و خطای متوسط 8/0 و 8/5 درصد، دارای بیش‌ترین و کم‌ترین دقت می‌باشند. همچنین خطای مدل اروین و همکاران در مقاطع مرکب غیرمتقارن زیاد بوده و کاربرد آن توصیه نمی‌شود.