شبیه‌سازی رواناب خروجی در حوزه‌های آب‌خیز بدون آمار با استفاده از مدل بارش- رواناب AWBM (مطالعه موردی: استان سیستان و بلوچستان)

مدل‌های هیدرولوژیکی یکی از روش‌های برآورد رواناب به‌دست آمده از بارندگی می‌باشند. این مدل‌ها با شبیه‌سازی فرآیند رواناب- بارش، رواناب به‌دست آمده از بارندگی را در حوزه‌های آب‌خیزی بدون ایستگاه اندازه‌گیری با حداقل زمان ممکن و کم‌ترین هزینه برآورد می‌کنند. مدل awbm که در سال 1993 توسط بوتون تکمیل شد یکی از انواع مدل‌های بارش- رواناب است که می‌تواند رواناب را با استفاده از داده‌های بارش روزانه یا یک‌ساعته محاسبه نماید. کاربرد نتایج روزانه به‌دست آمده از اجرای این مدل در مطالعات مدیریت و استحصال آب و نیز نتایج یک‌ساعته مدل‌سازی برای محاسبه‌های مربوط به برنامه‌ریزی و مدیریت سیلاب می‌باشد. در این پژوهش برای ارزیابی مدل، 6 زیرحوزه بلوچستان جنوبی واقع در استان سیستان و بلوچستان مورد استفاده قرار گرفته است. بارش روزانه به کمک روش tpss به‌صورت منطقه‌ای در آمده و دبی‌های روزانه هم به دبی‌های ویژه تبدیل می‌گردد. در نهایت به کمک مدل و با بهینه‌سازی پارامترهای مدل میزان دقت و کارایی مدل در برآورد رواناب محاسبه‌ای و مقایسه آن با رواناب مشاهده‌ای به‌وسیله ضرایب کارآیی و تعیین مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج محاسبه شده توسط مدل در همه زیرحوزه‌ها نشان می‌دهد که مدل می‌تواند شبیه‌سازی قابل‌قبولی در حوزه‌های مورد مطالعه داشته و با اطلاعات قابل دسترس، عکس‌العمل حوزه‌های بدون آمار (یا دارای آمار کوتاه‌مدت) را در مقابل بارش دریافتی شبیه‌سازی نموده و از قابلیت خوبی در پژوهش‌ها و مدل‌سازی بارش- رواناب در مناطق خشک و نیمه‌خشک برخوردار باشد.