ارزیابی تعادل تغذیه‌ای با روش دریس در باغ‌های هلوی استان گلستان

هنگامی‌که خاک مقدار کافی از عناصر ضروری برای رشد گیاه را تامین نمی‌کند، ضروری است مقدار مورد نیاز به آن عرضه شود. این امر مستلزم یافتن روش اندازه‌گیری مناسب است که میزان کمبود عناصر غذایی را مشخص سازد. با توجه به مشکلات روش‌های حد بحرانی و حد کفایت غلظت عناصر غذایی، تغییرات این حدود در ارقام گیاهی و شرایط اقلیمی متفاوت و وابستگی نتایج به زمان نمونه‌برداری، روش تلفیقی تشخیص و توصیه (dris) روش کارآتری می‌باشد. به این منظور آزمایشی به‌مدت 2 سال (89-1388) در 61 باغ هلوی استان گلستان به اجرا در آمد. براساس روش دریس باغ‌ها به دو جامعه عملکرد کم و زیاد (بر مبنای 30 کیلوگرم عملکرد به‌ازای هر درخت) تفکیک شدند. سپس، همه فرم‌های بیان، واریانس آن‌ها در دو جامعه و نسبت واریانس‌های جامعه عملکرد کم به زیاد (sb/sa) تعیین گردید. حدود کفایت عناصر غذایی در برگ به روش دریس از گروه باغ‌های با عملکرد زیاد و با در نظر گرفتن نسبت واریانس گروه با عملکرد کم به زیاد، برای نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم و منیزیم به‌ترتیب 46/2، 24/0، 29/2، 03/2 و 56/0 درصد و برای عناصر آهن، منگنز، مس و روی به‌ترتیب 7/132، 5/32، 5/14 و 9/42 میلی‌گرم بر کیلوگرم به‌دست آمد. سپس با استفاده از فرمول‌های کالیبراسیون دریس، شاخص‌های دریس برای 9 عنصر غذایی در باغ‌های با عملکرد کم تعیین و شاخص تعادل غذایی (nbi) برای هر کدام از این باغ‌ها محاسبه شد. نتایج نشان داد که ترتیب نیاز به عناصر غذایی مختلف به‌طور میانگین برای باغ‌های با عملکرد کم به شرح ca > p > mg=mn > k > fe > cu=zn > n بود.