الگوی توزیع زمانی بارش در استان سیستان و بلوچستان

چکیده 1انتخاب بارش طرح گامی مقدماتی در استفاده از روش های معمول به منظور برآورد سیلاب های طرحاست. تعیین الگوی توزیع زمانی بارش به منظور برآورد سیلاب، تعیین پتانسیل سیل خیزی رگبارها وهمچنین طراحی سیستم زه کشی از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. در این پژوهش، برای تعیین الگویتوزیع زمانی بارش در استان سیستان و بلوچستان از گراف های 9 ایستگاه باران سنج ثبات پراکنده درسطح استان (مربوط به سازمان هواشناسی و وزارت نیرو طی سال های آماری 1347 تا 1385 ) استفاده18 و ،12 ،9 ،6 ،3 ،2 ، شده که کلیه رگبارهای شدید هر ایستگاه (در جمع 1136 رگبار) در تداوم های 124 ساعته قرار گرفته است. روش کار مبتنی بر تجزیه رگبارها به چهار چارک و محاسبه درصد مقداربارش در هر چارک و رتبه دهی به چارک ها بوده و سپس با میانگین گیری رتبه ها در هر چارک رتبهشاخص مشخص و در نهایت الگوی نهایی هر تداوم به دست آمد. به منظور ارزیابی آماری داده هایتوزیع، بعد از تشکیل جدول توافقی از آزمون کای اسکویر استفاده شد. نتایج نشان می دهد که: الف: مقداربارش حداکثر در تداوم های 2 ساعته در همه ایستگاه ها در 25 درصد اول می باشد. ب: در تداوم های 1ساعته مقدار حداکثر بارش در چارک اول و دوم رخ می دهد. ج: به طورکلی در استان سیستان وبلوچستان که دارای آب و هوای بیابانی و خشک می باشد حدود 80 درصد بارش در تداوم هایکوتاه مدت ( 118 و 24 ساعته) در 25 درصد سوم اتفاق می افتد. ،12واژه های کلیدی: الگوی توزیع زمانی، روش رتبه بندی، بارندگی رگباری، استان سیستان و بلوچستان