مقایسه روند متغیرهای هیدرولوژیکی حوزه آبخیز اترک با استفاده از آزمون های ناپارامتری

چکیده 1شناسایی وجود و یا ن بود روند در جریان رودخانه ها و سیلاب ها به منظور دخالت دادن در تجزیه وتحلیل های آماری برای برنامه ریزی و مدیریت منابع آب و طر احی تاسیسات زیربنایی امریاجتناب ناپذیر است . بنابراین در این پژوهش روند سه متغیر آماری دبی متوسط روزانه، حداکثر دبیروزانه و دبی حداکثر لحظه ای در 10 ایستگاه هیدرومتری واقع در حوزه آبخیز اترک در دوره آم اری1351-1382 با استفاده از آزمون های ناپارامتری من- کندال، رو اسپیرمن و تیل- سن مورد مطالعه قرارگرفته است . نتایج پژوهش نشان داد که آزمون های مختلف نتایج مشابهی ار ایه می دهند . ب ه جز یکایستگاه، در بقیه ایستگاه های مورد مطالعه ، دبی حداکثر لحظه ای دارای سیر صعودی بوده ولی دبیمتوسط روزانه در همه ایستگاه ها دارای روند نزولی بوده است . دبی حداکثر روزانه در نیمی ازایستگاه ها صعودی و در نیمی دیگر نزولی بوده است . در 70 درصد ایستگاه ها، روند مشاهده شده دبیمتوسط روزانه و در 30 درصد ایستگاه ها روند مشاهده شده دبی حداکثر لحظه ای در سطح اطمینان 95درصد معنی دار بوده است . در حالی که روندهای مشاهده شده دبی حداکثر روزانه در هیچ کدام ازایستگاه ها در سطح اعتماد 95 درصد معنی دار نبوده است. با توجه به نتایج به دست آمده می توان بیاننمود که رژیم آب دهی حوزه آبخیز اترک دست خوش تغییر گشته و این تغییرات باعث کاهش آب دهیحوزه و افزایش شد ت طغیان های سیلابی شده است. بنابراین مدیران و برنامه ریزان منابع آب م نطقهباید در تحلیل ها، طراحی ها و برنامه ریزی های خود به این مس اله توجه کافی داشته باشند . دلایل اینتغییر رژیم هیدرولوژیکی حوزه آبخیز اترک ممکن است مرتبط با تغییر اقلیم و یا تغییر کاربری اراضیباشد که نیاز به پژوهش های بیش تر دارد.واژه های کلیدی : آزمون ناپارامتری، دبی متوسط سالانه، دبی حداکثر روزانه، دبی حداکثر لحظه ای،حوزه آبخیز اترک