ارزیابی وضعیت فعلی بیابان زایی دشت صوفیکم – منگالی در شمال غربی استان گلستان

برای ارزیابی و تهیه نقشه بیابان زایی، تحقیقات مختلفی در داخل و خارج صورت گرفته که به ارایهمدل های منطقه ای منجر شده است. در این پژوهش برای بررسی وضعیت فعلی بیابان زایی دشت صوفیکممنگالی در شمال غربی استان گلستان از روش مدالوس استفاده شد. قبل از به کارگیری مدل در منطقه، معیارهاو شاخص های مدل بازنگری و با توجه به شرایط منطقه، از 5 معیار و 20 شاخص بیابان زایی برای تهیه نقشهبیابان زایی منطقه استفاده شد. معیارهای بیابان زایی شامل: وضعیت خاک، اقلیم، وضعیت فرسایش بادی،وضعیت مدیریت و پوشش گیاهی می باشد. سپس برای هر معیار اصلی مهم ترین شاخص های موثر در کیفیتآن معیار بررسی و با شیوه مدالوس وزن دهی انجام شد و با محاسبه میانگین هندسی شاخص ها و بهره گیری ازنسخه 9، نقشه های مربوط به 1وضعیت هر معیار یا لایه اصلی تهیه شد. در انتها از میانگین arcgis نرم افزار54 درصد از منطقه مورد / هندسی معیارها، نقشه مناطق حساس به بیابان زایی تولید گردید. نتایج نشان داد که 122 درصد در کلاس کم / 43 درصد در کلاس متوسط بیابان زایی و 17 / مطالعه در کلاس شدید بیابان زایی، 71بیابان زایی قرار گرفتند. هچنین نتایج گویای این واقعیت بود که معیار خاک و پوشش گیاهی از آن جا کهپایین ترین کلاس کیفی را به خود اختصاص دادند، از مهم ترین معیارهای موثر در بیابان زایی اراضی دشتصوفیکم منگالی می باشند.واژه های کلید : ی بیابان زایی، مدالوس، صوفیکم، منگالی، استان گلستان.