بهینه سازی بهره برداری از یک سیستم چند مخزنه به روش الگوریتم ژنتیک چند جمعیتی مطالعه موردی (سدهای گلستان و وشمگیر)

امروزه مدل های مناسبی که امکان در نظر گرفتن پیچیدگی های سیستم های منابع آب را بیش از پیشفراهم سازند، توسعه یافته واز آن ها به طور گسترده در بهره برداری کمی و کیفی از مخازن آبی استفادهمی گردد. در این پژوهش، روش الگوریتم ژنتیک جهت بهینه سازی بهره برداری از یک سیستم چندمخزنه شامل سدهای گلستان، وشمگیر و بوستان واقع بر حوضه گرگان رود، با تمرکز بر دو سدگلستان و وشمگیر به کار برده شده است. از هر دو سد علاوه بر ذخیره سازی، جهت تامین نیازهایکشاورزی و نیز کنترل سیلاب های سالانه در منطقه استفاده می شود. در این مطالعه حاضر، ابتدا باتوجه به حجم ورودی های ماهانه به سد گلستان، نیاز آبی گیاهان کشت شده در پایین دست و نیزجریانات حدفاصل مخازن، تابع هدف موردنظر نوشته شده وسپس برنامه بهینه سازی بهره برداری ازاجرا گردید. نتایج به دست matlab- سیستم دو مخزنه نام برده به روش الگوریتم ژنتیک در نرم افزار 7آمده در زمینه میزان بهینه حجم آب خروجی در ماه های مختلف با آنالیز حساسیت در رابطه با تغییراحتمال عملگرهای پیوند و جهش، نشان داد که بهترین حالت هم گرایی در شرایطی رخ می دهد که0 باشد و به این ترتیب پس از 600 نسل، میزان بهینه / 0 بوده و احتمال جهش 1 / احتما ل پیوند کمیت ها حاصل می شود. در نهایت در مورد هر دو مخزن، بیشترین میزان ذخیره در ماه های اردیبهشت،خرداد و تیر و کمترین میزان ذخیره در ماه های اسفند و فروردین خواهد بود. همچنین، ضمن ارزیابیجواب های حاصل از بهینه سازی و مقایسه با میزان تامین نیازمندی ها، ضریب اطمینان کارآیی سیستم85 درصد برآورد گردید. / در مورد سدگلستان 100 درصد و در مورد سد وشمگیر 71واژه های کلیدی: الگوریتم ژنتیک، بهینه سازی، توابع پنالتی، روندیابی سیلاب