مقایسه کارایی 4 مدل کمی و نیمه‌کمی پهنه‌بندی خطر زمین‌لغزش در حوضه آبخیز چهل‌چای، استان گلستان

شناسایی مناطق مستعد زمین‌لغزش از طریق پهنه‌بندی خطر با مدل‌های مناسب، یکی از اقدامات اولیه در کاهش خسارت احتمالی و مدیریت خطر است. در این پژوهش کارایی روش‌های نیمه‌کمی مدل آماری دومتغیره وزنی ahp، ترکیب خطی وزنی (wlc) و روش‌های کمی آماری چندمتغیره گام‌به‌گام و لجستیک در پهنه‌بندی خطر زمین‌لغزش در حوضه چهل‌چای به‌منظور تعیین مدل برتر برای مدیریت خطر مورد مقایسه قرار گرفتند. از طریق انجام بازدید میدانی در کل حوضه و استفاده از اطلاعات محلی و اداره آبخیزداری، و دستگاه gps نقشه پراکنش زمین‌لغزش‌ها تهیه گردید. با بررسی حوضه آبخیز چهل‌چای 9 عامل ارتفاع، شیب، جهت، زمین‌شناسی، فاصله از گسل، فاصله از آبراهه، فاصله از راه، کاربری اراضی و میزان بارش به‌عنوان عوامل موثر بر زمین‌لغزش انتخاب شدند. نقشه خطر نسبی زمین‌‌‌‌‌لغزش براساس 4 روش یاد شده تهیه شد. برای ارزیابی صحت مدل‌ها از شاخص جمع کیفیت (qs) استفاده گردید. نتایج نشان داد که مدل آماری دومتغیره وزن‌دهی با ahp با qs برابر 625/3 به‌عنوان مدل مناسب‌تر برای حوضه می‌باشد. و مدل‌های ترکیب خطی وزین (wlc) با qs برابر با 2019/2، رگرسیون چندمتغیره لجیستیک با qs برابر با 703/1 و رگرسیون چندمتغیره گام‌به‌گام با qs برابر با 627/1 به‌ترتیب در اولویت بعدی قرار گرفتند.