تاثیر کاربرد کودهای آلی روی برخی خواص فیزیکی خاک

به‌منظور بررسی اثر کاربرد کمپوست، ورمی‌کمپوست و لجن فاضلاب روی برخی خواص فیزیکی خاک، آزمایشی در قالب طرح کرت‌های خرد شده با پایه بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار در سال 1388 اجرا گردید. تیمارهای کودی در کرت‌های اصلی و سال‌های اعمال این تیمارها در کرت‌های فرعی قرار گرفتند. تیمارهای کودی به‌عنوان فاکتور اصلی در 7 سطح (1t: شاهد، 2t: 20 تن کمپوست در هکتار، 3t: 40 تن کمپوست در هکتار، 4t: 20 تن ورمی‌کمپوست در هکتار، 5t: 40 تن ورمی‌کمپوست در هکتار، 6t: 20 تن لجن فاضلاب در هکتار و 7t: 40 تن لجن فاضلاب در هکتار) و سال‌های اعمال این تیمارها به‌عنوان فاکتور فرعی در 4 سطح صورت: a= یک‌سال کوددهی (سال 85)، b= 2 سال متوالی کوددهی (85 و 86)، c= 3 سال متوالی کوددهی (85، 86 و 87) و d= 4 سال متوالی کوددهی (85، 86، 87 و 88) بود. خصوصیات فیزیکی خاک شامل جرم مخصوص حقیقی (s?)، جرم مخصوص ظاهری (b?)، تخلخل کل (f)، رطوبت در نقاط ظرفیت زراعی (f.c) و پژمردگی دایم (p.w.p)، آب قابل دسترس (awc) و ظرفیت نگه‌داشت آب در خاک (s) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به‌دست آمده از این آزمایش نشان داد که کاربرد کمپوست، ورمی‌کمپوست و لجن فاضلاب در خاک باعث افزایش معنی‌دار (1=p درصد) تخلخل، رطوبت در نقاط ظرفیت زراعی و پژمردگی و ظرفیت نگه‌داشت آب در خاک و همچنین کاهش جرم مخصوص ظاهری و حقیقی در مقایسه با تیمار شاهد گردید که در این رابطه تاثیر کمپوست و لجن فاضلاب نسبت به ورمی‌کمپوست بیش‌تر بوده است. تاثیر سال‌های مصرف این تیمارها روی خصوصیات فیزیکی مورد مطالعه به این صورت بود که فقط روی میزان رطوبت خاک در نقاط (f.c) و (p.w.p) و میزان (awc) معنی‌دار بود و در سایر موارد اختلاف معنی‌داری نشان نداد. همچنین اثرات متقابل تیمارهای کودی و سال‌های مصرف آن‌ها فقط در مورد جرم مخصوص حقیقی و مقدار رطوبت در نقطه ظرفیت زراعی دارای اختلاف معنی‌دار بود.