ویژگی‌های جذب سرب توسط بقایای هرس انگور و بیوچار آن از محلول های آبی

سابقه و هدف: سرب (pb) یکی از سمّی‌ترین فلزات سنگین و از آلاینده‌های مرسوم در محیط‌های خاکی و محلول‌های آبی است که منشا عمده آن، زهکشی و تخلیه رواناب‌های سطحی از صنایع می‌باشد. سرب را می‌توان از طریق فرایند جذب توسط جاذب‌های طبیعی به طور موثری از محیط حذف نمود. بیوچار جاذبی است که از گرماکافت مواد اولیه در شرایط بدون اکسیژن یا شرایط کم‌بود اکسیژن تولید می‌شود و معمولاً توانایی جذب فلزات سنگین را به دلیل سطح ویژه و ظرفیت تبادل کاتیونی بالا دارد. با توجه به فراوانی بقایای هرس سرشاخه‌های انگور در باغات انگور و امکان استفاده از این بقایا به عنوان جاذب آلی و کم‌هزینه، هدف از این پژوهش بررسی جذب سرب توسط بقایای هرس انگور بیوچار‌ آن از محلول‌های آبی بود.مواد و روش‌ها: به منظور بررسی رفتار جذب سرب توسط بقایای هرس انگور و بیوچار آن از محلول‌های آبی، آزمایشی به صورت پیمانه‌ای با غلظت‌های اولیه سرب (2000 میلی‌گرم بر لیتر) در سه سطح ph (3، 4 و 5)، سه قدرت ‌یونی (01/0، 03/0، 1/0 مولار) در چهار دما (10 تا 40 درجه سلسیوس) با محلول زمینه نیترات‌سدیم انجام گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که با افزایش غلظت اولیه و ph و کاهش قدرت یونی، ظرفیت جذب سرب افزایش یافت. مدل‌ جذب لانگمیر و دوبینینرادوشکویچ نسبت به مدل‌های فروندلیچ و تمکین بر داده‌های آزمایشی با برازش بهتری داشتند. مقدار پارامترهای ظرفیت جذب (qmax، kf، b، qd) و شدت جذب (1/n، kl، kt) در بیوچار بقایای هرس انگور در مقایسه بقایای هرس انگور بیشتر بدست آمد. مقدار جذب سرب تحت تاثیر دمای محلول بود و با افزایش دمای محلول، جذب سرب افزایش یافت، به طوری که بیشترین مقدار جذب در دمای 40 درجه سلسیوس بدست آمد. مقادیر انرژی آزاد جذب (e) محاسبه شده از طریق معادله دوبینینرادوشکویچ (6/3 تا 6/7 کیلو ژول بر مول) و مقادیر منفی انرژی آزاد گیبس (δg) (16 تا 21 کیلوژول بر مول) به ترتیب بیانگر جذب فیزیکی سرب بر روی جاذب‌ها و خودبخودی واکنش جذب سرب بر روی بقایای هرس انگور و بیوچار حاصل از آن بود. مقادیر انتروپی (δh) و آنتالپی (δh) برای بقایای هرس انگور به ترتیب 002/0 ژول بر مول بر کلوین و 31/0 کیلو ژول بر مول و برای بیوچار بقایای هرس انگور به ترتیب 002/0 ژول بر مول بر کلوین و 40/0 کیلو ژول بر مول بدست آمد که نشان‌دهنده تمایل جاذب‌های آلی برای جذب سرب و گرماگیر بودن فرآیند جذب بود. نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که برای بهینه‌سازی ph و قدرت یونی برای رسیدن به حداکثر جذب می‌توان از آزمایش‌های همدما و برای یافتن دمای مطلوب برای دستیابی به جذب موثر با جاذب از مطالعات ترمودینامیکی بهره جست. همچنین نتایج این تحقیق نشان داد که بقایای هرس انگور و بیوچار آن جاذبی موثر، ارزان قیمت، فراوان و قابل دسترس برای جذب سرب از منابع آبی آلوده و پساب می‌باشد.

Adsorption characteristics of lead (Pb) from aqueous solutions by grape pruning residues and their biochar

Background and objectives:Lead (Pb) is a toxic heavy metal and is a ubiquitous contaminant in terrestrial and aquatic environments. The major inputs of Pb in aquatic systems come from drainage and surface runoffs effluent discharges from industries. Lead could be removed effectively by adsorption on a range of natural adsorbents. Biochar is a relatively novel sorbent produced by the pyrolysis of a feedstock under oxygenlimited or anaerobic conditions and usually has adsorption ability for heavy metals due to its higher surface area and cation exchange capacity. Agricultural residues, especially grape pruning residues, being produced in large quantities in the vineyards, are inexpensive and efficient biosorbents for Pb removal, hence, this study aimed to examine the potential mechanisms of Pb removal from aqueous solution by grape pruning residues and its biochars.Materials and methods: In order to study the lead (Pb) adsorption behavior by grape pruning residue and its biochar, batch experiments carried out with different initial concentration of Pb (0 to 200 mg/L) with 0.03 M NaNO3 as a background solution. The effect of pH (4, 5, 6), ionic strengths (0.01, 0.03, 0.1 M) and temperature (10, 20, 30, 40 0C) were investigated.Results: The results showed that the adsorption capacity of adsorbents increased with increasing initial concentration, pH and decreasing ionic strengths. The adsorption data were well fitted with Langmuir and DubininRadushkevich models compared to Freundlich and Temkin models. Sorption capacity factors (qmax, KF, B, qD) and sorption energy factors (n, KL, KT) of gape pruning residue biochar was more than grap pruning residue. Temperature of background solution significantly affected Pb adsorption and the highest adsorption capacity was obtained at 40 0C. The sorption energy parameter (E) of DubininRadushkevich isotherm (3.6 to 7.6 kJ mol1) and negative Gibbs free energy (∆G) values (16 to 21 kJ mol1) revealed the physical adsorption and spontaneous of Pb adsorption on the grape pruning residue and its biochar, respectively. The entropy (ΔS) and change in enthalpy (ΔH) were found to be 0.002 J mol1 K1 and 0.31 kJ mol1 for grape pruning residue and 0.002 J mol1 K1 and 0.40 kJ mol1 for grape pruning residue biochar, reflecting an affinity of Pb on the bioadsorbents and endothermic nature of Pb adsorption reaction.Conclusion: This study revealed that the optimized pH and ionic strengths to reach the maximum sorption could be obtained based on the isotherm experiments, while the thermodynamic investigations could be of help to find the optimum temperature to achieve the most effective sorption by given adsorbent. Results from this study suggested that grape pruning residue and its biochar are effective adsorbent for the removal of Pb from wastewater, since it is a lowcost, abundant and locally available.