بررسی مقاومت فلسطین در شعر محمود درویش و حسین اسرافیلی

ادبیّات تطبیقی، حوزه‌ای از مطالعات ادبیّات است که به بررسی روابط وشباهت‌های بین متنی می‌پردازد. از طریق ادبیّات تطبیقی، روابط فرهنگی بین ملّت‌ها کشف می‌شود و اثرگذاری و اثرپذیری آثار ادبی مورد مطالعه قرار‌می‌گیرد. مسئله اشغال فلسطین و مقاومت مردمی در برابر آن، یکی از اساسی‌ترین موضوعات در شعر فلسطین و اعراب است. با توجّه به مشترکات سیاسی و اعتقادی که میان دو ملّت ایران و فلسطین وجود دارد، موضوع مقاومت در برابر اشغالگران به عنوان یکی از موضوعات محوری شعر انقلاب اسلامی، در آثار بسیاری از شاعران متعهّد و انقلابی مطرح است. در این مقاله با رویکردی تطبیقی به شعر محمود درویش، شاعر برجسته فلسطینی و حسین اسرافیلی، از شاعران مطرح انقلاب اسلامی پرداخته‌شده و مضامین مشترک این دو شاعر در مواجهه با موضوع اشغال فلسطین مورد بررسی قرارگرفته است. علی‌رغم زبان متفاوت و بهره‌گیری از نمادها و استعاره‌های خاص، در شعر هر دو شاعر موضوعاتی مشترک چون پیوند مفهوم مقاومت با مفاهیم دینی، اعتراض به اشغالگران، انتقاد از سکوت مجامع بین‌المللی و رهبرانِ عرب، امید به آزادسازی فلسطین و پیروزی،یادکرد شهدا دیده‌می‌شود. در اشعار محمود درویش، عواطف انسانی به فراوانی دیده‌‌می‌شود و همچنین رگه‌هایی از نومیدی و یاس نیز مشاهده می‌گردد؛ در حالی که جنبه‌ها و تصاویر حماسی و انقلابی در شعر اسرافیلی بیشتر وجود دارد و شاید این اختلاف، برخاسته از تجربه‌های متفاوت این دو شاعر در برخورد با موضوع اشغال فلسطین است.